1
اراده ها که بزرگ شوند، مشکلات کوچک می شوند.
2
شادمانی (غایت زندگی بشر) آن روی دیگر سکه ی تاثیرگذاری است؛ جوریکه می توان گفت:
این تنها تاثیرگذارانند که شادمانند.
(و تنها “شادمانان” تاثیرگذارند.)
3
عینک آفتابی ام را در محل جلسه جا گذاشته بودم و از آنجا که چشمانم به نور آفتاب حساس اند، این روزها حسابی اذیت می شدم اما آنقدر پرمشغله بودم که حتی وقت پیک گرفتن نداشتم.
تا که امروز خودش پیک را گرفته و عینک را برایم فرستاد و قسمت جالب ترش قاب زیبایی بود که برای آن تهیه دیده بود.
به راستی که همیشه کوچک ترین کارها جای بزرگ ترین حرف ها را می گیرند و دوستان راستین را از همین کردارهای دِلی، عمیق، معنادار و تاثیرگذار می توان شناخت.
بدین بهانه، فرصت را غنیمت شمرده و از تمامی انسان های مهربانی که با وجود مبارک شان جهان جای امن تر و بهتری است، قلبا سپاسگزاری می کنم.
پانوشت: آنکَس که مهربان نیست؛ کَس نیست.
4
امید نام دیگر سلامتی است.
5
بهترین نوعِ بودن “با هم بودن” است.
6
هیچ شرور و هیچ شرارتی، حریف نیت خوب و پشتکار فراوان شما نخواهد شد.
(در گذر زمان، خوبی جان می گیرد و شرارت رنگ می بازد.)
7
هوشمندی بدون خِرَد آفت است.
8
هرآنکس که سطحی نیست، معنویست.
(معنویت (معنائیات) یعنی درنوردیدن عمق و معنا؛ که این مقوله ای انسانیست.)
9
خردمند بخاطر تیغ گل سرخ، عطر گل سرخ را انکار نمی کند.
10
همه ی انسان ها حساس اند، فقط موضوع حساسیت هایشان با هم فرق دارد.
11
خوشبختی ما در گرو پنج چیز است (به ترتیب اهمیت):
یک) نظام ارزشی ما (جهان بینی ما)
دو) سلامتی ما (جسم و روان)
سه) کارِ ما (معاش و دِل)
چهار) ارتباطات ما (خانواده، دوستان، همکاران و…)
پنج) دستاوردهای ما (مادی و غیرمادی)
12
خردمند نمیرنجد، زیرا که همه را میفهمد؛ و همه را فهمیدن، همه را بخشیدن است.
13
انسانی که نمیاندیشد “بیمعناست”؛ و انسانی که نمینویسد “بیمحتواست.
14
مثل هرچیز دیگری در این جهان، امید نیز دو شکل راستین (اصل) و ناراستین (تقلبی) دارد.
وقتی دیگران را به امیدواری دعوت میکنم، بیشک شکل راستین آن را در نظر دارم.
امید راستین با تلاشگری توامان است بنحویکه:
تنها تلاشگران حق امیدواری دارند.
(ای تلاشگر؛ ناامیدی خط قرمزت باشد.)
15
مهمترین تجلی خرد، مهربانی است؛ و انسان را انسانیت کافیست.
16
ای خود! هوای دیگری را حسابی داشته باش زیرا که ما انسان ها همه یک جانیم، در تن هایی بیشمار…
17