یکی از چالش های پیش رو در عرصه ی سیستم

افلاطون بر این باور بود که زینت آدمی در گرو

برخی از آنانی که خیال می کنند داناییِ جهانشمولی نسبت

هیچ کس اولین کارهای نقاشی یک کودک با استعداد را

در علم مدیریت قانونی داریم تحت نام "قانون مورفی" که

اینکه ما صبح ها از خواب بر می خیزیم و

نلسون ماندلای عزیز چه می گفت؟! آیا پیام وی برای

خیلی از حرف هایی که ما آدمیان به زبان می

نام برخی از حیوانات در ادبیات عامه ی مردم ایران

در گوشه ی خیابان منتظر سوار شدن در تاکسی بودم

در اثنای زندگی، عمده ی افراد، نگرانی ها و دل

تقریبا همه شاهد بوده ایم که وقتی از هنرمندان درخواست

زیاد مشاهده می شود که در برابر رفتار ناپسند سایرین

آدمیان بعضا پیش می آید که به اعمالی دست بزنند

وقتی به فارغ التحصیلان ممتازِ مراکز آموزش عالی این کشور

بشکل های مختلف و در شرایط گوناگون شنیده ایم که

یکی از متولیان صنعت نان کشور در یکی از مصاحبه

زمانی که کودک بودم، یکی از فانتزی های من دانستن

بشکلی کاملا تصادفی در جریان جدلی مابین یک دختر و

قلدرهای تمامی سرزمین ها ادعا دارند که شجاعند و هرگز

پسری منضبط با مادر شلخته ی خود جدل می کرد

برخی ها متاسفانه بر این باورند که حق ها به

محقق کیست؟! شاید شما بگوئید فردی که تحقیق می کند.

افرادی پیدا می شوند که به خطا گمان می کنند

اصل عرضه و تقاضا در عرصه ی اقتصاد یکی از

اگر کسی قصد ازدواج نداشته باشد، تا صد سالگی هم

شاهد بوده ام که حتی منطقی ترین و منصف ترین

پیش می آید که در حین گفتگوهای آینده پژوهانه با

برخی از خواب های ما که معمولا یک بار در

در فیلمی مشاهده کردم که قهرمان داستان که پلیسی فداکار

شنیده ام که گفته اند همه چیز تازه اش خوب

دیروز در جمعی از عوام بشکل غافلگیر کننده ای قرار

بر هر مزیتی، عیبی و بر هر عیبی مزیتی مترتب

در ادبیات عوام عبارت "دختر 14 ساله" عبارت پرکاربردی است.

گربه هایی که در شهرها در کنار آدمیان زندگی می

یکی از پیشنهادات من به بنیاد نوبل حذف جایزه ی

کادر پزشکی سیار مشتمل بر بهیاران، پرستاران و اطباء مستقر

جدیدا متوجه شده ام آن هایی که در دوران های

بطور عُرفی انتظار می رود، هر جایی که کمیتِ چیزی

چند روز قبل در خیابان دو آقای جوان تراجنسیتی را

امروز یکی از همشاگردی های خود را مربوط به دورانی

برای آنکس از اقشار ..... که برای احقاق حقوق خود می

امسال (سال 93) قبل از اینکه کار معاش خود را

دخترکی را ملاقات کردم که پدرش باصطلاح پدر ..... ایران بود!!!

چند هفته ی پیش به اتفاق یکی از دوستانِ هنردوست

دیروز حوالی عصر لغایت پاسی از شب با یکی از

"در میان اطرافیان، من به کس خاصی علاقه داشتم و

یکی از مهمترین مهارتهایی که هر کسی می بایست در

وسواس مسئله ی جانکاهی است. اگرچه افراد وسواسی عمدتا از

آن هایی که در کشور ایران زندگی می کنند، تعدد

امروز با دوستی در خلال گفتگوی تلفنی به این اصل

در پارک ..... تهران، گاهی روزها که صبح هنگام از کنار

با فردی که در یک مرکز آموزشی متوسط بعنوان استاد

خیلی سال پیش، وقتیکه خیلی جوان تر از حالا بودم

یکی از آفاتی که معمولا در مُباحثات درگیر آن می

افرادی هستند که حرف چندانی با آن ها نمی توان

نمی دانم مشکل کجاست اما افراد جوری تربیت می شوند

خواب و کیفیت آن شاقول مهمی است که آدمی می

افرادی پیدا می شوند که در مناظرات هیچ گونه رای

وقتی به سایرین بیش از آنچه که شایسته ی آن

پیش از این در نوشتار دیگری تحت عنوان "تاج خوشبختی"

همه ی ما دیر یا زود می بایست با خود

روزی شنیدم که فرد فیلسوف نمایی اظهار می داشت که

وعده دادن به سایرین عمدتا کار غلطی است. در ارتباط

وقتی کنجکاوی خود را مصروف مسایل شخصی دیگران نمی کنیم،

برای ایجاد تصویر خوشبختی مهم نیست که چه در اندورن

تعدد متکدیان خیابانی در خیابان های پایتخت این کشور آنچنان

چرا نباید التماس دشمنانمان را بکنیم؟! زیرا آنان که تا

چند روز پیش در حین عبور از خیابان، فردی بی

ظهر یکی از روزهای بسیار داغ تابستان 91 در اواخر

پیش می آمد که در دوران خردسالی، هم سن و

یکی از جدیدترین ترانه های گروه "Pink Floyd" می گوید:

هیچ کس آن قدر خوش شانس نیست که در جاده

ما آنکس را که از دست فرد دیگری عصبانی گردد

آنانی که در زندگی چیزهای بزرگشان را از دست داده

امروز پس از مدت ها دوباره به برنامه بازگشته ام،

به فردی در جمعی قطعه ای میوه تعارف شد و

وقتی به سبک زندگی دسته ای ویژه از آدمیان می

در ارتباط با انسان ها پیش می آید که برخی

یکی از دوستان که وی را چند سالیست می شناسم

(من گیاهخوار هستم! من سه رگه هستم! من شاگرد اول

وقتی کسی خود را می یابد، احتمالا هرگز دیگر خود

{در ارتباطات اجتماعی پیش می آید که از سر انسانیت،

(از قضا سِرکنگبین صفرا فُزود!) (بیشتر…)

خیلی پیش آمده است که در جای جای نوشته های

در تمامی جوامع، انسان هایی حضور دارند که از پشتکار

گاهی اوقات هنگامیکه در رابطه با ایده های جذاب مطرح

(همیشه بودگی / همیشِگیک / Eternity) (بیشتر…)

(Tool) (بیشتر…)

(رویداد / رخ داد / Event) (بیشتر…)

(روانگاه ها / گاه-روان ها / Feelings) (بیشتر…)

(گونه گونی (های) اُشکوبی / Class Struggles) (بیشتر…)

(آزادبودگی / رهابودگی / Free Will) (بیشتر…)

(آئینیک / بهزیستیک / بِهرَوشیک / Ethics) (بیشتر…)

(هنرنبشته ها / هنرگفته ها / Literature) (بیشتر…)

(فرمان داشتگی) (بیشتر…)

ویتگنشتاین در جایی گفته است که معنا را فراموش کرده

(Self-Sacrifice) (بیشتر…)

(درماندگی / واماندگی) (بیشتر…)

(برتری / Hegemony) (بیشتر…)

(بُرون آختگان / Objects) (بیشتر…)

(خِرَد-رویه ها / Principles) (بیشتر…)

(خواست-پاسخ / Complain) (بیشتر…)

(رازآشکاری / Confession) (بیشتر…)

(خودباوری / Self-confidence) (بیشتر…)

(وابستگی / Addiction) (بیشتر…)

(نمره ها / Numbers) (بیشتر…)

(Myth) (بیشتر…)

(Depression) (بیشتر…)

(دِگراندیشان / Minorities) (بیشتر…)

(Now) (بیشتر…)

(Alphabet) (بیشتر…)

(Today) (بیشتر…)

(Hope) (بیشتر…)

(گزینش / Choice) (بیشتر…)

(کین ستانی / Vengeance) (بیشتر…)

(Thinker) (بیشتر…)

تصادفا جوانی از جانب یکی از دوستان نسبتا قدیمی در

(بازتابش / Reflexion) (بیشتر…)

(Motive) (بیشتر…)

(Reputation) (بیشتر…)

(Mankind) (بیشتر…)

(Calmness) (بیشتر…)

"آزادگی" اسمی است که از صفت آزاده ساخته شده است

(Annoyance) (بیشتر…)

(Damage) (بیشتر…)

(Embarrassment) (بیشتر…)

(Consciousness) (بیشتر…)

آلودگی!!! باز یک مفهوم شناختی دیگر! این را از آن

آموزش یک شر لازم است. متاسفانه بعلت ساختار فیزیکی آدمی

آینه چیز خوبی است. من از تمثیل آینه در آراء

وقتی بر روی محیط یک دایره شروع به حرکت می

بازی در فلسفه ی ویتگنشتاین از اهمیت بالایی برخوردار است.

بازیچه یعنی چیزی و یا کسی که مورد استفاده ی

بخشش اسم مصدری است از فعل بخشیدن یعنی دادن و

نوشتن پیرامون بدنامی ممکن است به راحتی منتهی به "فروافتادن

در این نوشتار، من اصطلاح به-مرگی را در مقابل واژه

یکی از جملات معروف من می گوید: "چیزی جز بهترین

اکثر افراد گمان می کنند که بیرنگی چیزی ناخوشایند و

هستی چونان یک ابژه ی ذهنی برای آدمی دارای صفت

آدمی قبل از گرفتار آمدن به بیماری ها هرگز عمق

برای اینکه اصلا پایبندی موضوعیت پیدا کند اول می بایست

همواره در گفتگوهای خویش با افراد علاقمند اذعان کرده ام

"میم. الف." علاقه ی وافری در زیاد صحبت کردن پیرامون

(سرگذشت نگاری) (بیشتر…)

(آروین) (بیشتر…)

(نمود) (بیشتر…)

(واپس گرایی) (بیشتر…)

(پرورش) (بیشتر…)

ترس یک حالت شناختی است که قاعدتا آبشخور آن را

(هم-رخداد) (بیشتر…)

(گرفتش) (بیشتر…)

(فراروندگی) (بیشتر…)

(نگه مانش) (بیشتر…)

(دگرگونی) (بیشتر…)

(دگرگونگی ها) (بیشتر…)

(اندیشش) (بیشتر…)

(کلک کاری) (بیشتر…)

(فرگشت) (بیشتر…)

(اندرونش) (بیشتر…)

(چاپلوسی) (بیشتر…)

(آخشیج) (P & Not-P) (بیشتر…)

می گویند فلانی خوشبخت است. البته مِن حیث المجموع درکی

بحث من باب تنگنا بشکل کلی را به کناری افکنده

امروز که این صفحه را می نویسم، سردردی دارم که

گاهی اوقات آدمی در وضعی گرفتار می آید که نه

(ایست) (بیشتر…)

(نماینده خواهی) (بیشتر…)

(پوچ پنداره) (بیشتر…)

(نمایش) (بیشتر…)

علتِ غایی سیاست جلوگیری از جنگ است. آقایی ایتالیایی در

جهان بینی از اهمیتی حیاتی در زندگی آدمی برخوردار است.

(نادانی) (بیشتر…)

(کم بودگی) (بیشتر…)

(بایست بوده ها) (بیشتر…)

(بوده) (بیشتر…)

(جاندار) (بیشتر…)

خاستگاهِ همه شر داشتن رویه هایی انعطاف ناپذیر است. اگر

(یادها) (بیشتر…)

روزی یکی از دانشجویانم که از خانواده ای ناآرام سربرآورده

سن همواره برای من مقوله ای مهم بوده است. به

بعضی وقت ها در درون چیزی و کسی هستیم اما

آدمیان از آن حیث پرواز را همواره ستوده اند زیرا

(نگهبانی) (بیشتر…)

(سخت اندیشی) (بیشتر…)

ما به چیزهایی دلبستگی داریم، یعنی اینکه نبودنشان را تاب

(برانگیزه) (بیشتر…)

دوستی اتحادی بین دو تن و یا بیشتر است که

در شاخه ی فلسفه ی ذهن نظریه ی روابط بنیادین،

"دیگران" جهنم ما هستند. حتی دیگرانی که بسیار دوستشان می

روزی مردکی دهن گشاد، کوته فکر و نادان که از

(پردازه) (بیشتر…)

"راه در جهان یکی است و آن راهِ راستی است."

.......... (بیشتر…)

درد، رنج و غم: سه-پایه ی اخلاق آدمی. (بیشتر…)

برخلاف ادعای تجربه گرایانِ افراطی که ذهن آدمی را لوحه

در این جا قصد تبلیغ آراء فروید را ندارم بلکه

(جان زمانه) (بیشتر…)

در فیلم سینمایی روز گرآوند هُوگ (The Groundhog Day) مقوله

در این روز، من مشغول روانکاوی دوستی در دفتر کار

روش زندگی ما می تواند برآیند تمامی مقتضیات جسمی –

(خوابوار) (بیشتر…)

(مزداهش) (بیشتر…)

به زایش موجودات توجه کنید. نطفه ای شکل می گیرد

زبان را می توان شاقولی برای تقسیم بندی ساحات گوناگون

وقتی به گذشته می نگرم، یاد زخم هایی که دیگران

کیهان بشکل همیشگی در حال حرکت است. این حرکت، ذاتی

زندان کدام سوی میله هاست؟ این سوالی است که بارها

هیچ کس به دنیا آمدن خویش را به یاد ندارد.

همه ی آدمیان بالطبع خواهان منافع خویش هستند، از این

گاهی اوقات مردم می گویند که فلانی زنده است اما

ساختار شبکه ای نامرئی مشتمل بر بن پاره هایی است

این همیشه برای من سخت بوده است که بفهمم چرا

سپهر (Sphere) واژه ای پارسی است که یونانیان آن را

ستایش را می توان به تفکر تحویل کرد. تفکر نیز

سرخوشی پدیده ی عجیبی است. وقتی که به دلیلی سرخوش

قُدما (بعنوان نمونه سقراط) گفته اند: "سرشتِ تو، سرنوشت توست."

سرگذشت یعنی آنچه که از بد یا خوب روزگار بر

هربرت اسپنسرِ انگلیسی که وی را می توان یکی از

گاهی اوقات ملعبه ای برای خود پیدا می کنم و

(اُفتش) (بیشتر…)

(یاخته) (بیشتر…)

(نمایش نامه) (بیشتر…)

(شناساگر) (بیشتر…)

سوگند را می توان معادل فارسی واژه ی عهد دانست.

آن چیزی که مایه ی سوگواری من همواره بوده و

(آگاه اندیشی) (بیشتر…)

(دستگاه / سامانه) (بیشتر…)

شادی اگرچه واقعیت ندارد و همانا سلب غم آدمی است

(دلیری) (بیشتر…)

(سرود / چکامه) (بیشتر…)

(آگاهی) (بیشتر…)

(گمان) (بیشتر…)

(شور) (بیشتر…)

(نام آشنایی) (بیشتر…)

(تن خواهش) (بیشتر…)

(فراگواه) (بیشتر…)

(راستی) (بیشتر…)

(دوستِمان) (بیشتر…)

(ستم) (بیشتر…)

(بازرفتار) (بیشتر…)

(دادگری) (بیشتر…)

(دشمنی) (بیشتر…)

(نبودن / نیستی / نیست بودگی / نبودگی / نابودگی

(دلخواهی) (بیشتر…)

(خِرَد) (بیشتر…)

(گردن فرازی) (بیشتر…)

(تکانگاه) (بیشتر…)

بضرس قاطع، مهمترین وجه ممیزه ی آدمی از حیوان را

زمانی در گذشته های نه چندان دور، وقتی در حق

(آزادبالی) (بیشتر…)

(یگانگی) (بیشتر…)

از نظر من فرزانگی در پرسش ذیل خلاصه می شود.

ما خود فرزند خویشتن هستیم. ما خود، خود را می

چگونه می توان در زندگیِ خویش فرمانروایی کرد؟! این پرسش

گاهی اوقات دلم می خواهد که بسختی از ته دل

آدمی موجودی فریبکار است. ما برای باقی ماندن بر روی

(سال پاره ها) (بیشتر…)

(گوهره) (بیشتر…)

(نداری) (بیشتر…)

(خرددوستی) (بیشتر…)

برخی های فناوری زده می شوند. این به آن معنا

(برداشت ها) (بیشتر…)

(گیتیک) (بیشتر…)

(کشتن) (بیشتر…)

(توان) (بیشتر…)

(جانده) (بیشتر…)

(داوری) (بیشتر…)

(بخت بازی) (بیشتر…)

بی احترامی یعنی چه؟! یعنی کاری که اگر دیگران در

تابحال به نقطه ی کانونی یک عدسی دقت کرده اید؟!

(نبشتوار) (بیشتر…)

(پیداکنش) (بیشتر…)

کشمکش چیست و چگونه بوجود می آید؟! اگر کشمکش بین

(سخن) (بیشتر…)

(واژه) (بیشتر…)

خوشبختی کلیدی دارد و این کلید همانا گشاینده ی درِ

(نمایش خنده دار) (بیشتر…)

کمک را من واژه ای مقدس می دانم. هم فردِ

می دانیم که اتفاقات دوران اولیه ی زندگی، یعنی همان

گاهی وقت ها تو در حال دویدن هستی، فرقی نمی

گریستن را دوست دارم. همواره پس از گریستن حال بهتری

یکی از فعالیت هایی که من تا به امروز بسیار

گنجینه یعنی جایی که می توان در آن گنج های

گورستان در پشت سر ماست و عرصه ی زندگی در

(گاه) (بیشتر…)

(خوشی) (بیشتر…)

در این نوشتار، بجای پرداختن به مفهوم کلی مادر؛ می

(روایستا / راه بند) (بیشتر…)

(I'm Me) (بیشتر…)

(لُغیک) (بیشتر…)

(نوا) (بیشتر…)

(کامیابی) (بیشتر…)

(توانمندی) (بیشتر…)

میزان هر زیستی، زیستنده ی آن زیست-جهان است. یعنی اینکه

(خویشتنِ خویش) (بیشتر…)

(اَبَرتوانا) (بیشتر…)

میلتون در جایی گفته است که: "این نابینایی نیست که

آیا تابحال ناتوانی را احساس کرده اید؟! آیا تابحال برایتان

(نگاه دارنده) (بیشتر…)

در پیرامون ناخودآگاه در خلال کارهایم چیزهای زیادی نوشته ام،

در جامعه ی ..... ایران، داشتن رابطه ی جنسی آن قدر

(سِگاله) (بیشتر…)

(خوش آراستگی) (بیشتر…)

فریدریش نیچه می گفت که: "نوآوری یعنی گذاشتن نام بر

(پرتو) (بیشتر…)

سال گذشته کمی قبل تر از این برهه از سال

واژگانی که از آن ها بهره می جوئیم، بعد نظری

(هست بینی) (بیشتر…)

"این جمله نادرست است!": صحیح یا غلط؟! (بیشتر…)

در نظریه ی روابط بنیادین و جهان بینی .....، فطرت

(بازخواهندگی) (بیشتر…)

(بازخواهش) (بیشتر…)

(راهنمایی) (بیشتر…)

(چیزخواست) (بیشتر…)

(دِهِش) (بیشتر…)

افرادی را که عاشقانه دوست می داریم، چند صباحی که

داشتن یک همراه برای ادامه ی سعادتمندانه ی زندگی یک

(یار گفتگو) (بیشتر…)

هنر بعنوان پدیداری دانستنی و احساس محور که علت آن

فرض کنید که فردی برای توسعه ی شخصی خود کلی

آن هایی که در ایران زندگی کرده اند، حتما ماشین

و اینک، کلام آخر (این دفتر)... این سطور را برای

در حال مطالعه ی مصاحبه ی یکی از سوپراستارهای جوان

بسیاری از مردمان منتظر نشسته اند تا جهان چیزی جذاب

دیروز به تماشای فیلم عجیبی از سینمای ایران نشستم. فیلمی

عمده ی انسان ها آنچنان به بودن در جمع معتاد

برای آنکس که در سنین میانسالی و حتی ابتدای پیری

پیش می آید که در حین گفتگوها، یکی از طرفین

اولی: من از انگور هسته دار خوشم نمی آید. دومی

هنگامیکه دو نفر با هم آشنا شده و رابطه ی

"شهرستانی ها به پلاک خودروها و پیش شماره ی تلفن

" فردی پارتیزان که صرفا طالب جدل برای جدل بود،

هر جامعه ای در گذر زمان به تعریفی از جنس

در نانوایی های پخت نان سنتی بربری در تهران، معمولا

از بانوان آغاز می کنم تا به آقایان برسم... پیش

درود فراوان! من «دِی داد» هستم؛ محقق، مدرس و مترجم

شاهد گفتگوی دو پیرمرد در اتوبوس شهری بودم. یکی از

"قدیم ها موقعیکه من پسربچه ای مدرسه ای بودم، شاهد

این روزها که تقریبا همه ی افراد از تلفن های

بعضی ها گمان می کنند که دست و دل بازند

همواره شاهد بوده ام که در جمع های خانواده ها،

همه می دانیم که در شبکه های اجتماعی مرسوم است

اگرچه بمدد پیش بینی های فیزیک مدرن توهم اراده ی

برخی عصرها که برای مطالعه، تفکر و یا نوشتن به

آقایی را می شناسم که ماهیانه هزینه ی زیادی را صرف خوش پوش بودن می کند. لباس های فاخر و گران به تن دارد اما متاسفانه دقت چندانی در رعایت بهداشت ندارد. او هر چند روز یکبار دندان های خود را مسواک می زند و شاید برخی روزها نیز یادش رود که قبل از ترک خانه صورت خود را بشوید.

وقتی در یک سری مکان ها حضور پیدا می کنم،

براستی که فاصله ی عمیقی در میان حرف و عمل

دیده ام که برخی ها پرسش می کنند که فلسفه

این خیلی عجیب به نظر می رسد که در هزاره

پذیرایی سلف-سرویس نیز فرهنگ خود را می طلبد! متاسفانه شاهدیم

از کودکی این جمله را به یاد می آورم که

همیشه از خود پرسیده ام که اگر روزی با کسی

احتمالا پذیرش این واقعیت برای خیلی ها دشوار باشد که

"رابطه نه به وجود می آید و نه از بین

دندانپزشک دندان های پوسیده ی همشهریان خود را ترمیم می

در بطن جامعه با افرادی مواجه می شویم که در

در مسئله ی برنامه ریزی، افرادی را دیده ام که

یک خودرو می تواند که یک راه هزار کیلومتری را

در مسیر پیاده رو منتظر ایستاده بودم که آقایی خُل

هرکسی بنحوی خواهان نوعی تغییر در زندگی خویشتن است. همه

سن که بالا می رود، خیلی از حواس آدمی سر

متاسفانه هر روزه شاهد صحنه هایی رقت انگیز در سطح

همواره از کودکی مواجهه با یک سری از وقایع در

بعضی وقت ها ما آدمیان بعضی چیزها را می دانیم

هم اکنون در سینمای ایران "سیلی زدن" مُد شده است.

طاعون، نیوتن را نیوتن کرد! او خود اقرار کرده است

یکی از دردآورترین توصیه هایی که افراد می توانند به

در یکی از میادین شمال تهران شاهد بودم که تنی

خیلی تلاش ها را نمی کنیم، از آن جهت که

یک) برخی چهره ها چندوجهی هستند. از هر طرف که

به دفتر یکی از دوستان قدم گذاشتم. دفتری بسیار کوچک

در ادبیات جذب سرمایه های انسانی، عبارتی وجود دارد تحت

یکی از استراتژی های درخشش در جمع، درخشیدن در نزد

"آن ها اسفند دود می کنند. آن ها می ترسند

تکلیف من در حوزه ی نوشتارنویسی، نگارش روزانه یک صفحه

آقایی بسیار خوش خط در یک توالت عمومی مسئول نظافت

خیلی از ما منتظر نشسته ایم که کسی پیدا شود

خیل کثیری از آدمیان به دنبال تبعیت از عرف ها،

همه ی انسان های معمولی با این "کاندیدای حقیقت" تربیت

گاهی وقت ها که در ترمینال های تاکسیرانی سطح شهر

در علم این خیلی احمقانه است که محققی یک آزمایش

آقایی را در یک مجتمع فرهنگی – تجاری می شناسم

در ارتباطاتی که در آن ها درک متقابل بین افراد

وقتی دو دوست در یک بازه ی زمانی 3 –

آنانی که به شناختی عمیق در رابطه با یکدیگر نایل

پریشب در حین تایپ و ویرایش نوشتارهایم، خستگی فراگیری بر

اگرچه در سطح گفتگوهای روزمره ناسیونالیسم ستایش می شود اما

ارتباط بین دوستان حقا که می بایست چونان یکی از

ما ایرانیان که همواره وامدار یک فرهنگ محافظه کارِ سنتی

در ریاضیات، در محورهای مختصات دکارتی، چهار ناحیه وجود دارد

فلانی می گفت: "گربه ی ایرانی مان پرید روی مبل

اخیرا عده ای نادان پیدا شده اند که کوروش هخامنشی

اخیرا خیلی از جوانانی که در فضای کسب و کارهای

آدم ها درگیر رودربایستی های جالبی با یکدیگر هستند. افرادی

شنیده ام که کسانی غرولندکنان شکایت می کنند که دیگران

خیلی پیش می آید، در فصل زمستان، پس از مدتی

یکی از استراتژی های برندسازی، ایجاد شهرت قبل از محبوبیت

عشق آدمی را تنها می کند. عشق عمدتا با نوعی

برخی ها با هزاران دروغ و دونگ یک فرد بیچاره

گاهی پیش می آید که از عوام مثلا در شبکه

در خلال این روزها وقتی در شبکه های اجتماعی نوشته

دوستی که احترام زیادی برای زنان خانواده ی خود قایل

اگر به دلایلی در زندگی، برهه ای را بدون هر

وقتی حواس پنجگانه ی آدمی رو به ضعیف شدن می

شنیده ام که برخی ها می گویند: "عشق وجود ندارد!"

عده ای از افراد شاغل در کسب و کارهای شخصی

در مغازه ی یکی از آشنایان خانمی وارد شد که

Extreme Nationalism (008-176) Nationalism is often praised at the level

حتما لازم نیست که با سرعت نور حرکت کنیم تا

آن هایی که با آلات، ادوات و دستگاه های الکتریکی

کسی را می شناسم که در عکس هایش با لبخندی

دوست نازنینم جناب آقای الف. باقری (مهرداد) خاطره ای را

حیوان آزاری مسئله ای به بلندای تاریخ است. شاید این

در دوران دبیرستان رشته-درس ها به دو دسته ی کلی

تخصص یک سری از انسان ها دورویی است؛ حتی می

آنهایی که دلال اند، عجیب زبر و زرنگ اند. وقتی

یکی از دغدغه های نویسندگان، بحث ترجمه ی کارهایشان است.

پیش می آید که در روابط انسانی، کسی به کس

خیلی پیش می آید که افراد از واژه ی استراتژی

آیا ساده نویسی یک هنر است؟ پیش از پاسخ دادن

طبق آراء روانشناسیِ جامعه شناختی کارل گوشتاف یونگ، مردم مشرق

"در پیری زمانیکه دیگر مغزم کار نمی کرد، به سیاست

گاهی اوقات انسان ها نماینده ی جریانی می شوند. آنگاه

مردم از اوایل دهه ی هشتاد با اصطلاح قدیمی درِ

پریروز اتفاق وحشتناکی افتاد که همچنان فکر مرا به خود

یکی از خنده آورترین صحنه ها، صحنه ای است که

من در هجده سال گذشته تقریبا هشتاد درصد تمامی وقت،

یکی از همسایه های من یک مرد غیرفنی است. نمی

تلویزیون یک تکنولوژی رو به انقراض است. خیلی از این

بی شک در چند دهه ی گذشته دانشگاه های آمریکایی

هرازچندگاهی شاهد هستیم که فردی عجیب و غریب بعلت شباهت

"مریم میرزاخانی بی شک بزرگترین و پرافتخارترین چهره ی علمی

ما ایرانیان بیش از آنکه منطق دان، فیلسوف و یا

هیچ چیزی سخت تر از زندگی کردن در میان انسان

یک سری از ارتباطات انسانی ما با سایرین آنچنان روح

حقیقت برتر از مصلحت است و نمی بایست که فدای

افراد موفق به سه دسته تقسیم می گردند و هر

یکی از آشنایان، یک پورشه ی شگفت انگیز را صرفا

جملات قصاری از بزرگترین چهره های فلسفه، علم و ادب

در شهر تهران میدان معروفی وجود دارد با نام "میدان

از یک طرف افراد قوی می توانند دیگران را مجبور

در زمان انقلاب صنعتی در اروپا یکی از نگرانی های

سابق بر این در یکی از نوشتارهای خود اشاره کرده

بر طبق تقویم ایرانی (جلالی) که دقیق ترین تقویم جهان

تقریبا همه بر این باور هستند که داشتن حق انتخاب

عده ای در رابطه با شگفتی های باستان شناختی مرتبط

امسال (2017) تابستان پس از 11 سال، من دومین گوشی

هستند کسانی که بعلت خصلت های نیک و یا غرور

تهیه ی لیستی از تاثیرگذارترین انسان های طول تاریخ بشریت،

من از مشکلم بزرگترم. این جمله ای تاکیدی است که

اگرچه دیگر در حال نزدیک شدن به نیمه ی پاییز

پیشتر هم اشاره کرده بودم که حصول کامیابی و یا

یک اینکه متاسفانه باور به دارو در دهه های اخیر

در شهر تهران گروه های زیادی از افراد مشغول جمع

من یک Wunderkind (به آلمانی: کودک نابغه) بوده ام. از

در دوران کودکی با عنایت به تفکرات آن دوره و

حال و هوا مسئله ی عجیبی است: حال و هوا

داستانکی خواندم از مادری تک چشمی که بعلت مشکل فیزیکی

آنقدر در گوش همگان از اوان کودکی خوانده شده است

گاهی اوقات هنگامیکه سوار تاکسی هستم، پیش می آید که

گاهی در جریان زندگی پیش می آید که کسانی به

زلزله ی 10 ثانیه ای هفته ی گذشته ی تهران

طول زندگی یک کمیت است که از روی تعداد سال

سرگرمی های دنیای اینترنت (بویژه شبکه های اجتماعی) شرایطی را

رادیو رسانه ی عجیبی است. شاید قدیمی ترین رسانه ی

هنگامیکه فرد بخاطر مشکلات زندگی دچار دلمردگی های مزمن می

بعضی خاطرات بطرز عجیبی به ذهن ما می چسبند بطوریکه

مدت هاست پی برده ام که نوعی تشویش، اضطراب و

کیفیت ساخت و سازهای شهری در سال های اخیر در

زمانیکه من کودک بودم، هنگامیکه یکی از اعضای خانواده بعد

چند هفته ی پیش در حال قدم زدن درخیابان بودم

وقتی به گفتگوهای روزمره بین عمده ی انسان ها دقت

این روزها در تهران برف سنگینی آمده است که بی

زیاد شنیده ایم که گفته اند تمامی بزرگان انسان هایی

هدف از تبلیغات نشان دادن چیزها بهتر از آن چیزی

مردان کوتاه قد (طبق استاندارد ایران زیر 165 سانتی متر

همه ی جوامع ایده آل هایی دارند که با آن

این روزها در کشور آمریکا جنبش هایی برای ایجاد محدودیت

ششم فروردین طبق برخی از سالنامه ها، روز تولد زرتشت

هوکینگ هم درگذشت. برای خیلی از ما محققین، او نه

یکی از گونه های خطرناک عقرب، عقرب خاکی است. عقرب

بی اختیاری در دفع ادرار و مدفوع: در ظاهر که

اخیرا دست نوشته ای از آلبرت آینشتاین فیزیکدان شهیر آلمانی

دسته ای از آنانی که گمان می کنند هفت شهر

گاهی اوقات خطاهایی که از ما سر می زنند، خطاهایی

امروز شاهد بودم که یکی از دوستان بدون دقت به

پلاستیک بلای خانمان سوزی شده است. ترکیبات پلاستیکی که ساخته

ایجاد علاقه، مودت و دوستی (فارغ از جنسیت) بین انسان

امروز (یکم ماه مه) روز جهانی کارگر است. در رابطه

انسان باید خود را محترم بیانگارد. اگر کسی برای خودش

وقتی در جامعه، فردی از یک مشکل بغرنج رنج می

برای انجام کاری به مغازه ی خشک شویی رفته بودم. صاحب مغازه مردِ جوان خوش سیما و خوش پوشی است. این کاسبِ خوش برخورد (تا آنجایی که من فهمیده ام) شخصیت برون گرایی داشته و با عمده ی مشتریانش گرم می گیرد. او از من پرسید که آیا متاهل هستم یا که خیر. من در جواب با اعتماد بنفس تمام گفتم که چند سالی است که یک «خانواده ی یک نفره» تشکیل داده ام.

آقایی به من می گفت که هر زمان از جمعی جدا می شود، شروع می کند به فحاشی کردن های زیرلب نثار تمامی اعضای جمع! وقتی علت این رفتار را از او جویا شدم، گفت می خواهم که با آن ها بی حساب شوم، چون مطمئن هستم که حالا مشغول بدگویی کردن راجع به من هستند. او همچنین می گفت که در همه ی جمع ها همه در حال بدگویی و زیرآب زدن هستند، پس من نبایستی که از قافله عقب بمانم.

به اصرار یکی از دوستان در جمع عده ای از جوانان دانشگاهی حاضر شدم. من معمولا در جمع های افراد جوان تر از خودم حضور پیدا نمی کنم، زیرا که افراد جوان معمولا از نظر فکری چیز چندانی برای عرضه به من ندارند. دخترها و پسرهای جمع همه مشغول لوده بازی های مرسوم و عوامانه بودند و حوصله ی من در حال سر رفتن بود. ناگهان وسط حرف شان پریده و پرسیدم که هدف تک تک شما در زندگی چیست.

اواخر دهه ی شصت و اوایل دهه ی هفتاد برنامه هایی از رادیوی ملی این کشور پخش می شد که مجریانش جزء بهترین نمونه های حوزه ی اجرا بودند. متاسفانه مدت های مدیدی است که چنین مجریان قهار و در عین حال انسان هایی دوست داشتنی حضور پررنگی در این رسانه ی قدیمی ندارند. امروزه رادیو پر شده است از ناشی هایی که متاسفانه مایل به کاربلند شدن نیز نیستند.

با پایان جنگ دوم جهانی در سال 1945، حزب نازی آلمان از بین رفت. نازی (یا به آن شکلی که در زبان آلمانی تلفظ می گردد، ناتسی) از دو بخش «نا» مخفف ناسیونال و «زی» مخفف سوسیالیسم ساخته شده است. از زمان فروپاشی این حزب سیاسی در آلمان بیش از هفتاد سال می گذرد.

یکی از حقه های کثیفی که تولیدکنندگان (بویژه تولیدکنندگان محصولات خوراکی) به مشتریان خود می زنند این است که در مواقع نوسانات افزایش قیمتِ مواد اولیه ی مورد نیاز تولیداتشان از کمیت و کیفیت محصول زده تا اینکه قیمت ها را ثابت نگاه دارند.

خیل کثیری از فرزندان این جامعه (بویژه فرزندان مذکر) با کمترین دانش و مهارت خانه داری در خانواده ها پرورش می یابند. آن ها چیزی درباره ی نحوه ی اداره کردن مسایل پایه ای زندگی خانوادگی نمی دانند و این قسم نادانی ها تا آنجایی به طول می انجامد که فرزند مزبور به سن جوانی و حتی میانسالی رسیده است.

پیش می آید که در روابط اجتماعی مان در نتیجه ی گفتگوهای رقم خورده بین ما و سایرین، مجبور شویم که چیزهایی را برای ایشان در باب حقایقِ مسایل روشن کنیم. این روشنگری ها وقت و انرژی زیادی از ما می گیرند، اما قسمت تلخ ماجرا این است که شاهدیم تمامی آموزه های ما همچون جملاتی عبث از یک گوش ایشان وارد شده و از گوش دیگر به در می شوند.

عده ای از انسان های میهن پرست را از نزدیک ملاقات کرده ام که در وصف عشقشان به میهن حماسه سُرایی های بی بدیلی می کنند. با صرف نظر از اینکه آیا میهن پرستی بشکل افراطی اش یک ارزش و فضیلت انسانی هست یا که خیر، هدف من از این نوشتار اشاره به رفتارهای پارادوکسیکال و تناقض گونه ی این دوستان است.

آقایی که تماما با بهره گیری از رانت های پدر به نان و نوایی در عرصه ی کسب و کار رسیده بود، حرف های اضافی گوناگونی می زد. او مثلا می گفت هرآنکسی که به پژوهش در فلسفه و علم روی می آورد (و مشخصا منظور وی فلاسفه و دانشمندان جدی جهان بود) کسی است که نتوانسته است در زندگی به مال و منال برسد و چون در کسب و کار موفق نبوده، محقق شده است.

در فیلم مصائب مسیح ساخته ی مِل گیبسون شاهد هستیم که در لحظه ی شلاق خوردن عیسی ناصری (ملقب به مسیح) خانمی در حال قدم زدن است که نوزادی را در بغل دارد. این نوزاد چهره ای دوگانه داشته و در عین معصومیت کودکانه دارای نوعی جلوه ی اهریمنی و خوفناک است.

برخی معلولیت ها مادرزادی بوده و برخی دیگر در اثر حوادث ناگوار در بستره ی زندگی حادث می شوند. معلولیت از شق دوم آن، اتفاقی است که ممکن است برای تک تک افرادی که با قسم اول آن بیگانه هستند، رقم بخورد. من پیشتر معلولیت را نوعی تفاوت قلمداد کرده بودم و تلاش داشتم که آن را با ایده ی «اصالت تفاوت» خودم (تفاوتیسم) آشتی دهم. امروز همچنان بر این ایده پافشاری می کنم: معلولیت صرفا نوعی تفاوت است، همین و دیگر هیچ…

یکی از فاکتورهایی که نشان می دهد فردی قابل اعتماد است، نحوه ی مدیریت کردن حساب و کتاب های مالی اش با دیگرانی است که با ایشان بده بستان های کسب و کارانه دارد. اگر کسی از نظر مدیریت روابط مالی اش با دیگران فرد قابل اطمینانی باشد، او شخصی است که در بسیار موارد دیگر می توان بر روی وی حساب کرد.

موج های نفرت و کینه از همه طرف در حال زبانه کشیدن اند. همه می گویند که بد زمانه ای شده است. عده ای تمرکز خود را از این جهت از دست داده اند. عمده ی مردم از نظر هورمونی در حالت جنگ و گریز هستند. اما غصه خوردن هرگز درمانگر هیچ دردی نبوده است:

رواداری یکی از مهمترین مصادیق خردمندی است. تمامی جریان های زندگی اگر بشکل درست و بموقع در حق کسی رقم بخورند، در طولانی مدت شرایطی را مهیا می کنند که فردِ مزبور از منظر رواداری یا تالِرِیشن (همچنین در سایر زبان های فرنگی: تولرانس)، فرد توانمندی گردد. رواداری یعنی درک تفاوت ها و احترام گذاشتن به آن ها.

در حال حاضر، مسئله ی فقدان رنگ در جامعه ی ما بسیار مشهود است! عمده ی مردم نیز به دلایل مختلف ترجیح می دهند که لباس هایی با رنگ تیره به تن کنند. وقتی از ارتفاع به سطح شهر نگاه می کنیم، توده های انسانی به رنگ سیاه و خاکستری در نظرمان جلوه گر می شوند. این اتفاقِ ناخجسته ای است. گویا تیرگی، غبارآلودگی و بی رمقی جزیی از فرهنگ بصری و هویت ظاهری شهرهای ما شده اند.

به تصویر دانا نگاه می کنم. چه چهره ی خندان و زیبایی… سومین زن در تاریخ علم، مفتخر به دریافت جایزه ی نوبل فیزیک… دانا استریکلند از کانادا… با تبریکات فراوان به بانوان پژوهشگر علم از سراسر جهان بویژه ایرانِ خودمان. شایان ذکر است که ایشان حتی یک مدخل معرفی (بیوگرافی) در دانشنامه ی ویکی پدیا از آن خود نداشت. در آن دوره ی اهدای جایزه این مسئله حسابی سر و صدا به راه انداخت که گویا بانوان فعال در حوزه ی علم کمتر مورد توجه عموم افراد قرار می گیرند. جایزه توامان به دو مرد دیگر هم تعلق گرفت که یکی شان از همکاران وی بوده است.

بیش از هشتاد درصد بهترین و ممتازترین دانشجویان رسمی و غیررسمی من در یک دهه ی گذشته بقصد مهاجرت همیشگی، ایران را ترک کرده اند. اگرچه آنان هم اکنون جز موفق ترین ها در حوزه های کاری خود هستند، اما بی شک اگر در کشور خود زمینه ی شکوفایی شان فراهم بود، به کامیابی های درخشان تری نایل می آمدند. حیف از این همه سرمایه ی انسانی بی مانند که اینگونه در دهه های گذشته مجبور به ترک این کشور شده اند.

با خدمت نظام اجباری مخالفم. همواره بوده ام. یک ارتش حرفه ای آن چیزی است که هر کشور متمدن و مترقی بدآن نیازمند است.

ثروتمندان کشورهای جهان سومی رفتارهای عجیب و غریب خاصی از خود بروز می دهند. {نکته: عبارت جهان سومی در اینجا معنی فنی و تخصصی خود را نداشته و شکل عام آن مدنظر من است و آن شکل دلالت کننده بر هر کشوری است که یا توسعه نیافته و یا اینکه در مسیر توسعه یافتگی خیلی خیلی در ابتدای راه است.} عرض کردم که این ثروتمندان کارهای نابالغانه ای از خود نشان می دهند.

این روزها اوضاع بحرانی جامعه بر کسی پوشیده نیست. همه از پیر و جوان، مرد و زن، کوچک و بزرگ، فقیر و غنی می دانند که چه در این کشور در حال رخ دادن است. اما عده ای همچنان در حال اطلاع رسانی در باب وخامت اوضاع هستند. ایشان از صبح که بیدار می شوند تا شب که بخوابند، وظیفه ای جز اطلاع رسانی راجع به مصیبت های جامعه برای خود متصور نیستند.

آلبرت آینشتاین در سال 1921 (یعنی تقریبا سال 1300 تقویم ما) مفتخر به دریافت جایزه ی نوبل در رشته ی فیزیک از بابت پدیده ی فوتوالکتریک شده است. سال 1300، ما در اواخر عصر قاجار به سر می بُردیم. ده سال بعد از این، در سال 1310، یک سیاح و باستان شناس اروپایی به نام آقای «اشمیت» به ایران سفر کرده و عکس هایی از مناطق مختلف و مردمان شهرهای گوناگون ایران گرفته است.

ایرانیان مردمان خوش چهره ای هستند. این نظر من بعنوان یک ایرانی نیست، بلکه اکثر دوستان غیرایرانی من مکررا بر این موضوع تاکید کرده اند. البته تمامی ملیت ها افراد خوش چهره دارند، اما عموم ملیت های جهان چهره ی ایرانی ها را بالاتر از متوسط جهانی (از بابت زیبایی) ارزیابی می کنند.

سازمان های معظمی وجود دارند که مدیران برند شده ای در آن ها مشغول به فعالیت هستند و صدالبته این دو هیچگونه تضادی با یکدیگر ندارند. اما با این وجود استراتژی برخی شرکت ها به این شکل است که نگذارند مدیری در آن ها برند شود. مثلا شرکت فلان (یک شرکت ایرانی خوشنام) هرگز و هرگز اجازه نمی دهد که مدیرانش خارج از آن اعتباری برای خود کسب کنند.

نگاه من به مسئله ی برند همواره یک نگاه سیستماتیک بوده است. تعریف سیستم، تعریف مشخصی است. مجموعه ای از اجزاء که در همکاری با هم و ضمن ارتباطات درونی و رفت و برگشتی شان، هدف مشخصی را دنبال می کنند. با این تعریف، برند نیز یک سیستم است که از اجزای خاص خودش تشکیل یافته است.

افرادی که روزنامه نگار هستند (ولو سردبیر) مداوما در محافل فرهیختگان این مسئله را در بوق و کرنا نکنند زیرا که نزد مخاطب آگاه به اعتبار خودشان ضربه می زنند…

ارزش پول ملی ایران در یک سال گذشته یک پنجم شده است. این مسئله نوعی فاجعه ی اقتصادی است. تمام دارایی های نقدی مردم به میزان هشتاد درصد کاهش یافته است. در این التهاب بازار، عده ای انگشت اتهام را به سمت دیگران دراز کرده و علت بالا رفتن قیمت ارزهای خارجی را تمایل مردم به خرید آن ها می دانند.

دختر جوان همسایه چند روزی است که تنها به پشت بام می آید و یک ساعتی با چهره ای مستغرق تفکرات و اندیشه ها قدم می زند. وقتی از پنجره به او نگاه می کنم، کمترین توجهی به محیط اطراف ندارد. فقط راه می رود و راه می رود.

یکی از دانشجویانم به همراه خانواده در حال مسافرت به کشور کانادا با هدف مهاجرت دایمی است. این خانواده در ده سال گذشته سختی های فراوانی را از سر گذرانده است که یکی از بارزترین نمونه های آن جدایی والدین خانواده است. مادر به همراه فرزندان قادر بوده است که یک زندگی متوسط رو به بالا را در تمامی این سال های تنهایی آورده کند.

شهرت برای بسیاری از ما انسان ها مسئله ی جذاب و جالب توجهی است. صدالبته که شهرت همراه با محبوبیت مدنظر من است و هیچ کسی (اگر بشکل شفافی بیاندیشد) طالب مشهور بودن از بابت یک مسئله ی منفی و زننده نخواهد بود.

یک دستکش ظرفشویی صورتی رنگ با قیمتی گزاف (مثلا برای پوست های حساس و ساخت خارج)؛ اشتباهی بود که در حین خرید به آن مرتکب شدم. برای من که خرید اجناس باکیفیت ایرانی یک ارزش است، این اشتباه چندان خوشایند به نظر نمی رسد. البته هنگامی متوجه این خطا شدم که کار از کار گذشته بود و جنس را با خود (قاطی کل خریدهایم) از فروشگاه خارج کرده بودم.

در یکی، دو سال اخیر، پدیده ای در تهران رایج شده است که فکر نمی کردم اینقدر پا بگیرد، اما متاسفانه روز به روز در حال گسترش است.

«آژان دو شانژ» یعنی عامل تغییر. صدالبته که تغییر مثبت در این ارتباط مدنظر من است. اگرچه تغییراتی با خروجی منفی نیز تغییر هستند اما بدیهتا هر زمان سخن از تغییر به میان آید، منظور تغییری در راستای بهتر شدن و مثبت تر قلمداد شدن اوضاع است. تغییر مثبت آن قِسم تغییری است که سیستم را در وضعیت سازگارتری با محیط خویش قرار دهد.