انتقام (032-007)

(کین ستانی / Vengeance)

و بدی بی نیاز از مجازات است از آنجاییکه خود، مجازات خود نیز هست. چه مجازاتی بدتر از شبیه به آدمیانی بد بودن؟! هستی عادل است. عدل هستی از آنجایی است که هستی منطقی است. یک هستی منطقی، یک هستی اخلاقی خواهد بود. این از آن روست که اخلاق همان منطق و منطق نیز همان اخلاق است؛ فقط در سطحی متفاوت!

از ایجابات یک هستی عادل این است که کسی نمی تواند به کسی خوبی کند. هر کسی خوبی می کند به خود کرده است. کسی نیز نمی تواند به کسی بدی کند، هر کسی بدی می کند، به خود کرده است. پس، ظالم همان مظلوم است. مفعول ظلم صرفا ماحصل عدل هستی را دریافت کرده و ظالم نیز خود، خود را مجازات کرده است.

انتقام گرفتن کار ما نیست. انتقام در لحظه محقق می گردد. ظالم، خود، در این هستی عادل، از خود انتقام می گیرد. انتقام در هر ظلمی نهفته است. انتقام ملازم ظلم است که در لحظه ی وقوع آن، خود به خود کشیده می شود. چه انتقامی بالاتر از غم ارتکاب ظلم. غم بزرگ ظالم، انتقام عادلانه ی هستی است از وی…