هدف من از ارایه‌ی آنچه که این‌جاست، آشنانمودن شما گرامیان با آثاری از شخصِ خودم در قلمرو پژوهش دانش و تلاش هنری بوده است.
پس آن‌چه که این‌جا در »دی داد دات-کام« ارایه شده است مجموعه‌ای مشتمل بر کار‌های پژوهشی اینجانب در حوزه‌های مختلف فلسفه و علوم است. علاوه‌بر نوشتار‌های تخصصی (فلسفی – علمی)، نوشته‌های موجود را همچنین می‌توان به دسته‌های ادبی، جهان‌بینانه (حکمت زندگی) و نوشتار‌های پراکنده تقسیم‌بندی نمود.
آغاز فعالیت‌های پژوهشی من به سال ۷۸ (اوایل دوره‌ی دبیرستان) باز می‌گردد که در آن سال‌ها علاوه بر تحصیل، این افتخار را داشتم که بعنوان مسئول کتابخانه‌ی دبیرستان، روزگار به خوشی سپری کنم.
بودن در بهشتِ کتابخانه بهمراهِ بهره‌مندی از سعادتِ عضویت چونان یکی از جوان‌ترین اعضاء «باشگاه پژوهشگران جوان ایران» در خلال یک دوره‌ی چهار ساله شرایطی را رقم زد که بخواهم (موازی با تحصیلات آکادمیک خود) باقی سال‌های پیش رو را همچنان به امر پژوهش مشغول باشم.
آن‌چه که بعنوان خروجی این سال‌های پژوهشگری هم اکنون در دست است، مجموعه نوشتار‌هایی است که قصد دارم در این‌جا در اختیار دانش‌پژوهان و سایر مخاطبین عام قرار دهم.
همان‌طور که در بالا ذکر شد و خودِ بازدیدکنندگان گرامی نیز می‌توانند از فهرست‌های فوق بدآن دسترسی داشته باشند، نوشتار‌ها به ۵ دسته‌ی موضوعی آراءِ فلسفی،  آراءِ علمی،  نوشته‌های ادبی،  نوشته‌های جهان بینانه و نوشتار‌های پراکنده تقسیم می‌شوند.
برای دو دسته‌ی کلی نخست (آراءِ فلسفی و آراءِ علمی)، نوشتار‌ها به ترتیب به ۷ و ۴ زیردسته‌ی موضوعی خُردتر نیز تقسیم می‌شوند که برای آراء فلسفی عبارتند از منطق،  متافیزیک،  معرفت‌شناسی،  اخلاق،  زیبایی‌شناسی،  فلسفه‌ی ذهن و زبان و فلسفه‌ی علم.
برای آراء علمی نیز این زیردسته‌های موضوعی عبارتند از ریاضیات،  فیزیک،  زیست‌شناسی و روانشناسی.
در ذیل هر یک از این زیردسته‌های موضوعی، مخاطب با رسته‌ی دیگری مواجه می‌شود که چیزی جز شماره‌ی مجموعه‌های نوشتاری اینجانب نیست که این مجموعه‌ها را در زبان انگلیسی “Book” و در زبان فارسی “دفتر” نامیده‌ام.
حوزه‌های پژوهشی مدنظر من تا حد زیادی وسیع بنظر رسیده و روش تحقیق من از آن‌چه بعنوان پارادایم “پژوهش تخصصی” یاد می‌شود، فاصله‌ای چشمگیر داشته و به رویکرد‌های کلاسیک نزدیک‌تر است. علت این مسئله در وهله‌ی اول به آغاز پژوهشگری من در دوران دبیرستان باز می‌گردد که در آن سال‌ها، دانش‌آموز با حوزه‌های مختلف بشکل توامان سر و کار دارد. علت دیگر آن را نیز شاید بتوان یک علاقمندی شخصی قلمداد نمود که می‌طلبید آن را اقناع کنم: “علاقه به پیشبرد دانش در حوزه‌های مدنظرم ”.
از این رو در باب موضوعات پیش کشیده‌ی علمی نیز نوشتار‌ها بیش‌تر رنگ و لُعاب فلسفه‌ی آن حوزه را داشته و کمتر قالب استاندارد دانشگاهی را دارند. این اجتناب از فرمت آکادمیک بشکل عامدانه‌ای بوده و من تمام تلاش خود را مصروف داشته‌ام که ذره‌ای به آن سمت میل نکنم زیرا که آن سبک و سیاق را در راستای هدفم نپسندیده و بیشتر از جنس ظواهر قلمداد می‌کنم، این‌که زیاد شاهدیم کسی مقاله‌ای چاپ کند اما علمی راجع به آن نداشته باشد که خروجی‌اش تخفیف شأن دانش و بیزار نمودن سایرین از آن است. پس من بعنوان یک پژوهشگر آزاد خرسندم که (حداقل در این‌جا) مجبور نباشم نگرگاه‌های خود در تحقیق فلسفی – علمی را به فرمت دانشگاهی بیآلایم.
اکنون پس از این مانیفست تحقیقاتی کوتاه، جا دارد اشاره کنم که در ابتدای کار، نگارش هر یک از دفاتر به یک بازه‌ی زمانی ۳ – ۲ ساله احتیاج داشت (که البته در حال حاضر هر یک از دفاتر در یک بازه‌ی یک ساله به پایان می‌رسند). بطور کلی هر یک از دفاتر مشتمل بر نوشتار‌هایی متعلق به هر ۵ دسته‌ی موضوعی هستند اما تعدد این موضوعات می‌توانند مبتنی بر حال و هوای سال پژوهشی مربوطه در هر یک از موضوعات مزبور بیشتر و یا کمتر باشند، بنحوی‌که در یک دفتر بیشتر به موضوعات علمی و در یک دفتر دیگر بیشتر به موضوعات ادبی و یا پراکنده پرداخته شده است.
دفتری که در حال حاضر (سال ۹۵) در حال تکمیل است “دفتر هشتم (۳۲)” نامگذاری شده است و این دفتر نهمین دفتری است که در این‌جا ارایه می‌شود. علت اینکه دفتر هشتم عملا نهمین دفتر محسوب می‌شود، وجود دفتری تحت عنوان “دفتر صفرم” است که بنده تمامی فعالیت‌های تحقیقاتی خود را در دهه‌ی اول کارم (پیش از سال ۸۸) در آن جای داده‌ام. بعد از این تاریخ، هر دفتر بطور کلی محصول یک سال فعالیت است و بشکل جداگانه‌ای در اختیار خوانندگان قرار خواهد گرفت. علاوه بر این مسئله، از دفتر هشتم به بعد، شماره‌ای در پرانتز در انتهای شماره‌ی دفتر ذکر می‌شود که بیان‌دارنده‌ی رقم سن اینجانب در زمان نگارش کار است، بعنوان مثال دفتر سال ۹۵، “دفتر هشتم (۳۲)” است که عدد ۳۲ بدین ترتیب بیان‌کننده‌ی سن من خواهد بود.
نوشتار‌های موجود در هر دفتر دارای یک کد انحصاری هستند که اختصاص این کد صرفا بجهت نظم دهی به آن‌ها و شناسنامه دار کردن عنوان نوشتارهاست. این کد در انتهای نام نوشتار قرار گرفته و به ترتیب از سمت چپ بیان‌کننده‌ی شماره‌ی دفتر و (پس از خط چین) اندیکاتور شماره‌ی نوشتار در همان دفتر خواهد بود. بعنوان مثال شماره ی ۰۲۵-۰۰۸ اشاره‌کننده به نوشتار شماره‌ی ۲۵ از دفتر هشتم است.
برای دسترسی به نوشته‌های سایت، بازدیدکنندگان می‌بایست که از طریق فهرست‌بندی موضوعی فوق عمل کرده و سپس با انتخاب دفتر مربوطه به نوشتار‌های مدنظر دسترسی پیدا کنند. بعنوان مثال اگر فردی مایل است که به نوشته‌ای در حوزه‌ی فلسفه‌ی علم دسترسی داشته باشد، می‌بایست که اول به دسته‌ی آراءِ فلسفی، سپس زیردسته‌ی فلسفه‌ی علم و نهایتا به شماره‌ی دفتر مزبور (مثلا دفتر چهارم) رفته و در این شاخه مطالعه کند.
با توجه به جوان بودن این وب-سایت، در حال حاضر (ابتدای کار) نوشتار‌ها با سرعت زیادی در سایت قرار خواهند گرفت اما قاعدتا پس از برهه‌ای، نوشتار‌های دفتر آخر بصورت هفته‌ای بِروز‌رسانی خواهند شد. من خود شخصا بشکل روزانه پس از انجام فعالیت‌های مطالعاتی و تعمق در باب مطالعات، نتایج تفکرات را بصورت نوشتاری از خود مکتوب نموده و در اسرع وقت در اینجا نشر خواهم کرد و این بدآن معناست که پس از برهه‌ای مقتضی که نوشتار‌های قدیمی تماما منتشر شدند، نوشتار‌های جدید همگی با یک بازه‌ی تاخیر (حداکثر) یک هفته‌ای در اختیار خوانندگان قرار خواهند گرفت.
از تمامی دوستان که زحمت کشیده و وقت باارزش خود را مصروف مطالعه‌ی کار‌های اینجانب می‌نمایند، درخواست دارم که دیدگاه‌های مرتبط خود را در قسمت بیان دیدگاه‌ها که در انتهای هر نوشتار قرار دارد، بیان دارند تا محل توجه سایرین نیز قرار گیرد. قطعا هر دیدگاهی پس از وقفه‌ای مقتضی (به فراخور فراغت زمانی بنده) تایید شده و در ذیل همان نوشتار مزبور به نمایش در خواهد آمد. از خوانندگان تقاضا دارم که دیدگاه‌های خود را با الفبای فارسی تایپ نموده و تحت نام واقعی خود منتشر کنند تا بدین ترتیب ملاحظات استاندارد و شفافیت نظرات رعایت شود.
در پایان ضمن پیشکش نمودن سپاس‌گزاری بیکران خدمت تمامی دوستانی که در راه آماده‌سازی این وب-سایت مشوق بنده بوده‌اند، خاطر نشان می‌کنم که بعلت تخصص ناکافی اینجانب در امور مرتبط با طراحی وب سایت، این فضا به احتمال بسیار زیاد از استاندارد‌های حرفه‌ای فاصله داشته و این شکاف عمیق پُر نخواهد شد، جز با دیدگان صبور و خطاپوش شما سروران گرامی…
وَ دِگر پایان.
با آرزوی بهترین‌های جاودان برای تک تک شما خِرَدپرستان و ادب دوستانِ این گِرد-زمین یگانه؛
گوهرِ هستی‌تان، نابِ ناب.
دی داد
تهران – زمستان ۹۴