لحظه (298-007)

(گاه)

زندگی همین لحظه ی اکنون است. تمامی لحظات قبلی و بعدی که بعضا حال ما را دگرگون می سازند، چیزی نیستند جز یک سری تئاتر ذهنی! نباید اجازه دهیم که یک سری نمایش ناخودآگاه و یا خودآگاه ذهنی زندگی واقعی ما را از ما بگیرند و آرامش و آسایشمان را بِرُبایند. مهمترین اتفاقات زندگی در یک لحظه واقع می شوند و این خود مبین عظمت لحظه است.

حتی می توان اذعان نمود که زندگی لحظه ای بیش نیست و این بدان خاطر است که آمدن و رفتنمان همه در یک لحظه رخ می دهند. برای نابودی زندگی طرفه العینی کافی است. پس اگر زندگی چیزی جز یک لحظه نیست، احتمالا نمی بایست که بیش از همان یک لحظه بدان پرداخت، همان یک لحظه که در حال خوردنیم و یا در حال شست و شوی لباس هایمان و یا در حال جارو زدن اطاقمان!

زندگی همین یک لحظه ی اکنون است که دچار آن هستیم. همین لحظه ای که واقعا اینجاست و ما گریزی از آن نداریم. در این لحظه فارغ از تمامی لحظات گذشته و آینده ی خیالی، می خواهم در لحظه زندگی کنم.

{تمام زندگی صرفا یک لحظه است که دچار آنیم و گریزی از آن نداریم…}