واکنش (348-007)

“این جمله نادرست است!”: صحیح یا غلط؟!

در دهکده ای نقاشی است که فقط و فقط خانه ی آنانی را رنگ می زند که خود خانه ی خود را رنگ نمی کنند. حال پرسشی که مطرح می شود، این است: تکلیف خانه ی خود این نقاش چه می شود؟! اگر بگوئیم خانه ی خود را رنگ می کند، پس ایشان می بایست از جمله افرادی باشد که خانه ی خود را رنگ نمی کنند و اگر بگوئیم که خانه ی خود را رنگ نمی کند، پس بعنوان کسی که مسئول رنگ زدن خانه ی کسانی است که خانه ی خود را رنگ نمی کنند، می بایست که خانه ی خود را رنگ کند!!!

فرض کنید ایزدی آفریدگار، یکتا و همه-توان (قادر مطلق) موجود باشد! حال پرسشی به ذهن خطور می کند! آیا این ایزد می تواند آفریدگاری را همچون خود خلق کند؟ اگر بگوئیم “آری” پس این ایزد یکتا نیست و اگر بگوئیم “نه” نتیجتا این ایزد همه-توان نیست!

واکنش شما در برابر این پرسش های بغرنج منطقی چیست؟! همه (البته اگر در آن حدی باشند که پرسش را بفهمند!) لبخندی از سر تسامح و تساهل نسبت به ممکن نبودن ارایه ی هرگونه پاسخی در برابر این پرسش ها تحویلتان می دهند. من می خواهم این نوع واکنش (لبخند) را در مقابل هر قضیه ی بغرنجی در زندگی توصیه کنم.