خوبترهای طردشده (135-008)

در ادبیات جذب سرمایه های انسانی، عبارتی وجود دارد تحت نام تخصصی “Over-Qualification” و این یعنی رد شدن از جهت خیلی خوب بودن. اگر کسی با مدرک دکتری تخصصی فیزیک از بهترین دانشگاه دنیا بخواهد که معلم فیزیک اول دبیرستان شود، قطعا رد خواهد شد و این از آن جهت است که بیش از حد انتظار خوب است.

بعبارت فنی تر، خوبی چیزی جز همسویی نیست و این فردِ در ظاهر خوب، در عمل بسیار بد خواهد بود زیرا که احتمالا نتواند بین سواد خود و سواد دانش آموزان همسویی برقرار سازد. در روابط انسانی هم پیش می آید که انسان های خوب و شایسته از سمت دیگران طرد شوند اما این طرد شدگی بعلت بد بودن ایشان نیست بلکه برعکس از سر خوب بودنشان است.

دیگرانِ نه چندان شایسته، اگر وجدان بیداری داشته باشند، بزودی خواهند فهمید که ارتباط چندانی با فرد مزبور نخواهند داشت زیرا که قادر نیستند به اندازه ی او خوب باشند و این ها همه ریشه در ناهمسویی وجودی آنان دارد. گاهی افراد پس زده می شوند زیرا که خیلی خیلی برای دیگران گنده تر از دهن اند.

شاید این عجیب بنظر آید که انسان ها، افراد بالاتر و بهتر از خود را بی نصیب گذراند، اما این واقعیتی انکارناپذیر در روابط انسانی است. عمده ی انسان ها توانایی حشر و نشر با افراد بسیار برتر از خود را ندارند و حتی اگر فرد برتر هم به این دوستی مایل باشد، آن ها فرار را بر قرار ترجیح می دهند زیرا که خود را بخوبی شناخته و می دانند که مال این صحبت ها نیستند.