گاهی اوقات هنگامیکه در رابطه با ایده های جذاب مطرح شده توسط بزرگان مختلف عرصه های گوناگون دانش که عمدتا غیرایرانی هستند در جمع ها گفتگو در جریان است، برخی ها پیدا می شوند که ادعا می کنند فلان ایده ی موضوع بحث را فلان باصطلاح ایده پرداز ایرانی در 1000 سال قبل مطرح کرده است!!! من حُسن وطن پرستی ….. این دست افراد را ستایش می کنم اما در این جا می خواهم نظر ایشان را که شاید خواننده ی این سطور نیز باشند به اصل مهمی جلب کنم.
بشر 200 هزار سال است که بر کره ی خاکی زیست می کند، قطعا بسیاری از مهمترین ایده های آینده بشکل ضمنی در گفتگوهای غارنشینان نیز مطرح گشته باشند، اما ایده پردازی صرفا اشاره ی یک خطی و یا تک جمله ای در رابطه با یک موضوع (ایده) نیست بلکه ایده پردازی یعنی پرورش ایده!
بیش از هشتاد درصد مهمترین نظریات پیش رو فلسفی و علمی عصر حاضر در زمان یونان باستان بتوسط فلاسفه و دانشمندان یونانی و ایونی مطرح گردیده است. ایده هایی همچون اتمیسم، تکامل، نظریات فیزیک – ریاضی و غیره اما ما این ایده ها را بصرف اول بار مکتوب شدن بتوسط آن ها متعلق به آن ها نمی دانیم؛ به دو دلیل:
اول اینکه شاید ایشان این ایده ها را از افراد دیگری در ملل دیگر شنیده باشند و به اسم خود مطرح کرده باشند و دوم (مهمتر از آن) اینکه نتوانسته اند ایده ی مزبور را پرورش دهند و صرفا به یک توصیف سرانگشتی بسنده کرده اند.
با ادبیات روش تحقیق بهتر است بگویم ایشان فرضیه را ساخته اند اما نتوانسته اند بشکل مستدلی از فرضیه دفاع کرده و با پرورشش آن را به نظریه مبدل سازند. از این رو در خاتمه باید گفت: به صرف فرضیه سازی نباید کسی را پدر یا مادر یک حوزه بدانیم؛ پدران و مادران نظریه سازند، نه فرضیه باف صرف!
