(Myth)
افسانه ها نقش بزرگی در شکل دهی رفتارهای جمعی گروه های آدمیان دارا هستند. افسانه های ملل گوناگون را می توان شناسنامه ی فرهنگی آنان دانست، داستان هایی که با وجود باورنکردنی بودنشان چونان معتقداتی لایتغیر سینه به سینه از نسلی به نسل دیگر منتقل شده و گاه در برهه ای نیز شانس مکتوب شدن را پیدا می کنند.
چیزی که قصد دارم بدان بپردازم، نقش منحرف شده ی افسانه و تبدیل آن به افسانه پرستی است. این آفتی است که متاسفانه دامن گیر بسیاری از ملل من الجمله ملت ایران شده است.
در انیمیشن پاندای کونگ-فوکار، پاندای قصه اگرچه همواره دیگران به وی متذکر می شوند که یک غاز نمی تواند پدر وی باشد، بدون اینکه به این قضیه فکر کند، یک غاز را افسانه وار بعنوان پدر خویش پذیرفته و آنچنان آن را باور می کند که هرگز در بطلان آن شک نمی ورزد.
مردم این کشور نیز افسانه های ….. تحمیلی خویش را آنچنان باور دارند که هرگز به صحت و سقم آن شک نکرده اند. این امر است که شناسنامه ی یک ملت را باطل کرده و آن را در دام افسانه پرستی می اندازد.