(وابستگی / Addiction)
اعتیاد در این نوشتار در وهله ی اول به مثابه “یک عادت مزمن” و سپس بعنوان “یک وابستگی همه جانبه به مواد مخدر” مورد بررسی قرار خواهد گرفت. اعتیاد همچون یک عادت مزمن همواره مورد توجه من از ابتدای کودکی قرار گرفته است. خوب به یاد می آورم که در مواقعی مختلف بیان کرده بودم که من معتادم.
این جمله ی من تعجب اطرافیانم را برانگیخته بود و سپس در تکمیل عرایضم گفته بودم: من معتاد به زیاد مطالعه کردن هستم و بلافاصله می گفتم که هرکسی به چیزی معتاد است. این جمله را پس از سال های دراز همچنان قبول دارم. شاید امروزه اعتیاد من به فلسفه و فلسفیدن است و شاید هم به تفکر صرف.
اجازه دهید که در ادامه به معنای دوم اعتیاد نیز بپردازم. اعتیاد به مواد مخدر هرگز یک جرم نیست بلکه یک کسالت روان – تنی است. من حتی توصیه نمی کنم که فرد مبتلا به اعتیاد این چنینی را یک بیمار بنامیم بلکه می بایست از یک واژه همچون یاری-خواه استفاده کنیم. این کسالت روان – تنی می تواند معلول علل مختلفی باشد اما هرآنچه که باشد یک مقوله ی جبران ناپذیر است. اعتیاد را می توان به سادگی رفع نمود…
