منطق (326-007)

(لُغیک)

منطق چیست؟ منطق خاصیتی از کوچکترین جزء هستی است. این خاصیت بنیادین در تک تک المان های تشکیل دهنده ی این هستی موجود است. اما با نسبتی متفاوت از آن چیزیکه در مغز آدمی حلول پیدا می کند. با یک نگرش اتمیستی (دموکریتوسی)، منطق خاصیت بنیادین ذره است و با یک نگرش مدرن در مجموعه-نظریه ی M، منطق خاصیت بنیادین رشته است.

این رشته ها با یک نگرش تک بعدی و یا این ذره ها (در یک نگرش سه بعدی) وقتی کنار هم قرار می گیرند و مغز آدمی را تشکیل می دهند، این منطق از برآیند منطق بنیادین شان می جوشد و منطق ذهن آدمی را تشکیل می دهد. پس ذرات هم ذهنی منطقی دارند اما این ذهن منطقی ذرات و یا رشته ها و یا کنه جهان (هستی) آن قدر کوچک است که می توان از آن چشم پوشید.

آن قدر کوچک است که هرگز بشکل تنها به آگاهی منتهی نمی گردد. البته منطق به مثابه یک ابزار موضوع این نوشتار نبود، سعی من در این نوشتار به دست دادن تعریفی معرفت شناختی از ذات منطق بود. من قایل به این اصلم که منطق انسانی خاصیت ذهن بشری است.

{منطق خاصیت بنیادین ذهن بشر است…}