تکلیف من در حوزه ی نوشتارنویسی، نگارش روزانه یک صفحه مطلب است. وقتی دقت می کنم می بینم که نوشتن یک صفحه از من زمانی در حدود 15 – 10 دقیقه می گیرد. این میزان زمان تقریبا یک درصد تمام زمان یک روز است. پس در کل، من یک درصد زمان خود را وقف نوشتن می کنم.
اگر من این جریان را تا صد سالگی خویش ادامه دهم، با در نظر گرفتن کم و زیادی های این فعالیت، من بطور متوسط یک سال از تمام عمر 100 ساله ی خود را وقف نگارش کرده ام. یک سال از صد سال یعنی یک درصد کل زندگی من: من فقط یک درصد کل زندگی ام را وقف نوشتن کرده ام اما گویا که همواره می نوشته ام. قطعا در پایان این عمر صد ساله، یک مجموعه ی چند ده هزار صفحه ای از من باقی خواهد ماند.
هر کس این مجموعه ی میلیون – میلیون واژه ای را که برانداز کند، فکر خواهد کرد که من در تمامی ساعات شبانه روز مشغول نوشتن بوده ام، وگرنه چگونه می توان که چنین اثر سهمگینی را به روشی غیر از وقف همیشگی حاصل نمود؟! آن ها نمی دانند که فقط یک درصد وقت من مصروف نوشتن بوده است. فقط یک درصد! فقط یک سال از صد سال!
این مقایسه بسیار عجیب است اما واقعیت دارد زیرا که تمامی بزرگترین دستاوردهای بشری درصد بسیار کمی از زندگی صاحبانشان را به خود مصروف داشته اند؛ البته صرفا با علم به این قضیه که استمرار در خلق آثار، کلید همیشگی کامیابی این انسان های بزرگ بوده است…
یک درصد تاثیر گذار!
تمامی بزرگترین دستاوردهای بشری درصد بسیار کمی از زندگی صاحبانشان را به خود مصروف داشته اند !!! تا اونجا که من زندگی بزرگان رو خوندم کاملا برعکس اینه. البته “استمرار” داشتند ولی هدفشون اصل زندگیشون بوده نه اینکه یک درصد از زندگیشون باشه
نخست نوشتار را دقیق خوانده و سپس دیدگاه بگذارید!!!