درود فراوان!
من «دِی داد» هستم؛ محقق، مدرس و مترجم در زمینه ی دانش فلسفه (محض و کاربردی) و همچنین علوم نظری.
هدف من از ارایه ی آنچه که اینجاست، آشنا نمودن شما گرامیان با آثاری از شخصِ خودم در قلمرو پژوهش دانش و تلاش هنری بوده است.
پس آنچه که اینجا در «دی داد دات-کام» ارایه شده است مجموعه ای مشتمل بر کارهای پژوهشی اینجانب در حوزه های مختلف فلسفه و علوم است. علاوه بر نوشتارهای تخصصی (فلسفی – علمی)، نوشته های موجود را همچنین می توان به دسته های ادبی، جهان بینانه (حکمت زندگی) و نوشتارهای پراکنده تقسیم بندی نمود.
آغاز فعالیت های پژوهشی من به سال ۷۸ (اوایل دوره ی دبیرستان) باز می گردد که در آن سال ها علاوه بر تحصیل، این افتخار را داشتم که بعنوان مسئول کتابخانه ی دبیرستان، روزگار به خوشی سپری کنم.
بودن در بهشتِ کتابخانه بهمراهِ بهره مندی از سعادتِ عضویت چونان یکی از جوان ترین اعضاء «باشگاه پژوهشگران جوان ایران» در خلال یک دوره ی چهار ساله شرایطی را رقم زد که بخواهم (موازی با تحصیلات آکادمیک خود) باقی سال های پیش رو را همچنان به امر پژوهش مشغول باشم.
آنچه که بعنوان خروجی این سال های پژوهشگری هم اکنون در دست است، مجموعه نوشتارهایی است که قصد دارم در اینجا در اختیار دانش پژوهان و سایر مخاطبین عام قرار دهم.
همانطور که در بالا ذکر شد و خودِ بازدیدکنندگان گرامی نیز می توانند از فهرست های فوق بدآن دسترسی داشته باشند، نوشتارها به ۵ دسته ی موضوعی آراءِ فلسفی، آراءِ علمی، نوشته های ادبی، نوشته های جهان بینانه و نوشتارهای پراکنده تقسیم می شوند.
برای دو دسته ی کلی نخست (آراءِ فلسفی و آراءِ علمی)، نوشتارها به ترتیب به ۷ و ۴ زیردسته ی موضوعی خُردتر نیز تقسیم می شوند که برای آراء فلسفی عبارتند از منطق، متافیزیک، معرفت شناسی، اخلاق، زیبایی شناسی، فلسفه ی ذهن و زبان و فلسفه ی علم.
برای آراء علمی نیز این زیردسته های موضوعی عبارتند از ریاضیات، فیزیک، زیست شناسی و روانشناسی.
در ذیل هر یک از این زیردسته های موضوعی، مخاطب با رسته ی دیگری مواجه می شود که چیزی جز شماره ی مجموعه های نوشتاری اینجانب نیست که این مجموعه ها را در زبان انگلیسی “Book” و در زبان فارسی “دفتر” نامیده ام.
حوزه های پژوهشی مدنظر من تا حد زیادی وسیع بنظر رسیده و روش تحقیق من از آنچه بعنوان پارادایم “پژوهش تخصصی” یاد می شود، فاصله ای چشمگیر داشته و به رویکردهای کلاسیک نزدیک تر است. علت این مسئله در وهله ی اول به آغاز پژوهشگری من در دوران دبیرستان باز می گردد که در آن سال ها، دانش آموز با حوزه های مختلف بشکل توامان سر و کار دارد. علت دیگر آن را نیز شاید بتوان یک علاقمندی شخصی قلمداد نمود که می طلبید آن را اقناع کنم: “علاقه به پیشبرد دانش در حوزه های مدنظرم.”
از این رو در باب موضوعات پیش کشیده ی علمی نیز نوشتارها بیش تر رنگ و لُعاب فلسفه ی آن حوزه را داشته و کمتر قالب استاندارد دانشگاهی را دارند. این اجتناب از فرمت آکادمیک بشکل عامدانه ای بوده و من تمام تلاش خود را مصروف داشته ام که ذره ای به آن سمت میل نکنم زیرا که آن سبک و سیاق را در راستای هدفم نپسندیده و بیشتر از جنس ظواهر قلمداد می کنم، اینکه زیاد شاهدیم کسی مقاله ای چاپ کند اما علمی راجع به آن نداشته باشد که خروجی اش تخفیف شأن دانش و بیزار نمودن سایرین از آن است. پس من بعنوان یک پژوهشگر آزاد خرسندم که (حداقل در اینجا) مجبور نباشم نگرگاه های خود در تحقیق فلسفی – علمی را به فرمت دانشگاهی بیآلایم.
اکنون پس از این مانیفست تحقیقاتی کوتاه، جا دارد اشاره کنم که در ابتدای کار، نگارش هر یک از دفاتر به یک بازه ی زمانی 3 – 2 ساله احتیاج داشت (که البته در حال حاضر هر یک از دفاتر در یک بازه ی یک ساله به پایان می رسند). بطور کلی هر یک از دفاتر مشتمل بر نوشتارهایی متعلق به هر 5 دسته ی موضوعی هستند اما تعدد این موضوعات می توانند مبتنی بر حال و هوای سال پژوهشی مربوطه در هر یک از موضوعات مزبور بیشتر و یا کمتر باشند، بنحویکه در یک دفتر بیشتر به موضوعات علمی و در یک دفتر دیگر بیشتر به موضوعات ادبی و یا پراکنده پرداخته شده است.
دفتری که در حال حاضر (سال 95) در حال تکمیل است “دفتر هشتم (32)” نامگذاری شده است و این دفتر نهمین دفتری است که در اینجا ارایه می شود. علت اینکه دفتر هشتم عملا نهمین دفتر محسوب می شود، وجود دفتری تحت عنوان “دفتر صفرم” است که بنده تمامی فعالیت های تحقیقاتی خود را در دهه ی اول کارم (پیش از سال 88) در آن جای داده ام. بعد از این تاریخ، هر دفتر بطور کلی محصول یک سال فعالیت است و بشکل جداگانه ای در اختیار خوانندگان قرار خواهد گرفت. علاوه بر این مسئله، از دفتر هشتم به بعد، شماره ای در پرانتز در انتهای شماره ی دفتر ذکر می شود که بیان دارنده ی رقم سن اینجانب در زمان نگارش کار است، بعنوان مثال دفتر سال 95، “دفتر هشتم (32)” است که عدد 32 بدین ترتیب بیان کننده ی سن من خواهد بود.
نوشتارهای موجود در هر دفتر دارای یک کد انحصاری هستند که اختصاص این کد صرفا بجهت نظم دهی به آن ها و شناسنامه دار کردن عنوان نوشتارهاست. این کد در انتهای نام نوشتار قرار گرفته و به ترتیب از سمت چپ بیان کننده ی شماره ی دفتر و (پس از خط چین) اندیکاتور شماره ی نوشتار در همان دفتر خواهد بود. بعنوان مثال شماره ی 025-008 اشاره کننده به نوشتار شماره ی 25 از دفتر هشتم است.
برای دسترسی به نوشته های سایت، بازدیدکنندگان می بایست که از طریق فهرست بندی موضوعی فوق عمل کرده و سپس با انتخاب دفتر مربوطه به نوشتارهای مدنظر دسترسی پیدا کنند. بعنوان مثال اگر فردی مایل است که به نوشته ای در حوزه ی فلسفه ی علم دسترسی داشته باشد، می بایست که اول به دسته ی آراءِ فلسفی، سپس زیردسته ی فلسفه ی علم و نهایتا به شماره ی دفتر مزبور (مثلا دفتر چهارم) رفته و در این شاخه مطالعه کند.
با توجه به جوان بودن این وب-سایت، در حال حاضر (ابتدای کار) نوشتارها با سرعت زیادی در سایت قرار خواهند گرفت اما قاعدتا پس از برهه ای، نوشتارهای دفتر آخر بصورت هفته ای بِروز رسانی خواهند شد. من خود شخصا بشکل روزانه پس از انجام فعالیت های مطالعاتی و تعمق در باب مطالعات، نتایج تفکرات را بصورت نوشتاری از خود مکتوب نموده و در اسرع وقت در اینجا نشر خواهم کرد و این بدآن معناست که پس از برهه ای مقتضی که نوشتارهای قدیمی تماما منتشر شدند، نوشتارهای جدید همگی با یک بازه ی تاخیر (حداکثر) یک هفته ای در اختیار خوانندگان قرار خواهند گرفت.
از تمامی دوستان که زحمت کشیده و وقت باارزش خود را مصروف مطالعه ی کارهای اینجانب می نمایند، درخواست دارم که دیدگاه های مرتبط خود را در قسمت بیان دیدگاه ها که در انتهای هر نوشتار قرار دارد، بیان دارند تا محل توجه سایرین نیز قرار گیرد. قطعا هر دیدگاهی پس از وقفه ای مقتضی (به فراخور فراغت زمانی بنده) تایید شده و در ذیل همان نوشتار مزبور به نمایش در خواهد آمد. از خوانندگان تقاضا دارم که دیدگاه های خود را با الفبای فارسی تایپ نموده و تحت نام واقعی خود منتشر کنند تا بدین ترتیب ملاحظات استاندارد و شفافیت نظرات رعایت شود.
در پایان ضمن پیشکش نمودن سپاسگزاری بیکران خدمت تمامی دوستانی که در راه آماده سازی این وب-سایت مشوق بنده بوده اند، خاطر نشان می کنم که بعلت تخصص ناکافی اینجانب در امور مرتبط با طراحی وب سایت، این فضا به احتمال بسیار زیاد از استانداردهای حرفه ای فاصله داشته و این شکاف عمیق پُر نخواهد شد، جز با دیدگان صبور و خطاپوش شما سروران گرامی…
وَ دِگر پایان.
با آرزوی بهترین های جاودان برای تک تک شما خِرَدپرستان و ادب دوستانِ این گِرد-زمین یگانه؛
گوهرِ هستی تان، نابِ ناب.
تهران – زمستان 94
