غالبا (در بیش از هشتاد درصد موارد) افراد همان چیزی می شوند که با آنان تا شده است. اگر کسی مورد ظلم واقع شود (بشکل دایمی و در خلال دوره های اولیه ی زندگی) با احتمال بالایی، فرد ظالمی خواهد شد. او ظالم خواهد شد زیرا در همان دوره های مظلوم واقع شدن، رسیدن به درجه ی ظالم بودگی در جهت رهایی جُستن از آن سرنوشت شوم (مظلوم بودگی) ایده آل همیشگی وی بوده است.
ندرتا (در کمتر از بیست درصد موارد) نیز افراد دقیقا مخالف آن چیزی می شوند که با آن ها تا شده است. مثلا کسی هیچ وقت مورد حمایت خانواده نبوده و رنج این مسئله را پوست و گوشت و استخوان خویش لمس نموده است ولی حالا به دنبال آن است که در حق خانواده ی خود جبران کند و اجازه ندهد که ایشان به جریان دردآور آن دوره های زندگی خودش دچار نشوند.
با عنایت به اینکه زندگی تماما بد و یا خوب نبوده و ملغمه ای از مسایل گوناگون است، آنگاه عمده ی انسان ها ترکیبی از جنبه های مثبت و منفی هستند. جهان یک آموزشگاه عریض و طویل برای صرف کردن فعل آموختن است. مصدر آموختن در زبان فارسی هم دلالت بر یاد دادن داشته و هم یاد گرفتن.
ما اینجا یاد داده و یاد می گیریم، پس چه بهتر که اراده کنیم تا چیزهای بهتر را برای نزدیکان و اطرافیانِ خود آموزش دهیم تا دوباره بهره مندان این مسئله خودمان باشیم.
یاد دادن چیزهای خوب به دیگران، حُسن مهمتر دیگری نیز دارد که آموزگاران حرفه ای می دانند: ما آنچه را که یاد می دهیم، بهتر می آموزیم. پس به نفع خود ماست که چیزهای خوبی یاد دهیم.
12486
