برای شاد زیستن توصیه ای دارم. با خود همانند کسی که او را دوست داریم، رفتار کنیم. به زبان خیلی خیلی ساده و بی آلایش، با خودتان جوری تا کنید، مثل کسی که دوستش دارید. فرض کنید با آنکه شیفته ی وی هستید، وقت می گذرانید. بعنوان یک فردِ عاشق و یا حتی یک دوست بسیار بسیار خوب، با او چگونه تا خواهید کرد؟!
از وی پذیرایی خواهید نمود. چشمتان را بر خطاهایش می بندید. به او توجه می کنید. احتیاجاتش را رفع خواهید کرد. سعی می کنید که به او خوش بگذرد. خسته نشود. اگر ناگهان سر میز غذاخوری چیزی از دستش بیافتد و بشکند، جوری وانمود می کنید که انگار اتفاقی نیافتاده است. حتی شده ظاهرسازی می کنید تا او ناراحت و دلخور نشود.
حقا که ارتباط انسان با خودش نیز لازم است که این چنین رقم بخورد. باید ما بهترین دوست خود باشیم. حتی پا را فراتر می گذارم و می گویم که ما باید بشکل سازگاری عاشق خود باشیم. اگر کسی خود را عاشقانه دوست نداشته باشد، هرگز عشقی از وی نثار دیگران نخواهد شد. ما بایستی که عاشقی را نخست با خودمان تمرین کنیم و سپس از سر لذت چشیدن عشق، در ارتباط با سایرین نیز آن را دنبال کنیم، تا اینکه این احساس فزونی یابد.
متاسفانه خیلی از انسان ها عشق به خویشتن را از یاد برده و نه تنها خود را دوست ندارند بلکه شاید شکنجه گران و بدترین دشمنان خویش نیز باشند. در این باره همواره به زبان ذهن خود گوش فرا دهید. آیا همچون یک دشمن در حال تحقیر و تخریب خویش هستید یا آنکه همچون یک دوست، خود را به بالندگی سوق می دهید؟!
12283
