{دیروز بی اغراق یکی از بهترین روزهای یک ساله ی گذشته ی من بود. بعد از چند روز بد خوابیدن، توانستم که خواب کاملی داشته باشم. صبح هنگام که از خواب برخاستم، هوا بعلت وزش باد و بارش باران پاکیزه ی پاکیزه بود. آفتاب درخشانی می تابید. صبحانه ی کاملی خوردم. روز را با خواندن پیغام هایی خوب از سمت دوستان گرامی ام آغاز کردم. ناهار مفصلی نداشتم اما بسیار به من چسبید.
برخی از کارهایی را که مدت ها بود به تعویق انداخته بودم، بطور کامل و با کیفیتی مطلوب به انجام رساندم. خود را برای مراسم شب یلدا آماده کردم. همه چیز بشکلی کامل و پسندیدنی رقم می خورد. من همچون مسافر یک کشتی که بر روی آب های آرام، گرم و آبی اقیانوس می راند، به پیش می رفتم و برخورد احساسی من با جهان، برخورد صحیحی بود.}
در شاهکار «آنسوی آینه» (دنباله ای بر کتاب آلیس در سرزمین عجایب نوشته ی لوئیس کارول) مربایی وجود دارد که «در هر روزی غیر از امروز می توان از آن خورد.» شاید همه خیال می کنند که امروز فقط یک روز است اما پارادوکس ظریف موجود در این پیام به ما نشان می دهد که هیچ روزی جز امروز وجود ندارد. امروز تنها یک روز نیست. تمام زندگی ما تماما آن چیزی است که امروز نامیده می شود.
پس دیروز هم امروز بود و اگر من انتخاب کنم که امروز نیز برخورد احساسی درستی با جهان اطراف داشته باشم، آنگاه، تمام روزهای زندگی ام را به نیکی زندگی خواهم کرد. امروز فقط «یک روز» نیست. امروز تمام آن چیزی است که داریم. ما همواره در امروز هستیم، ما در هیچ روز دیگری زندگی نخواهیم کرد، جز همین امروز… پس امروز یکی از بهترین روزهای یک ساله ی پیش رو من است.
12418
