چهارشنبه سوری اگرچه بر اساس تعریف همیشه در شبِ آخرین چهارشنبه (سه شنبه شب) سال رقم می خورد اما تاریخ آن بشکل هرساله فرق می کند. مثلا پارسال چهارشنبه سوری بیش از یک هفته از آغاز سال نو فاصله داشت، اما امسال فقط دو روز! من نزدیک بودن چهارشنبه سوری به پایان سال را بیشتر ترجیح می دهم زیرا که شادی آن به شادی سال نو متصل می شود.
چهارشنبه سوری از کودکی برای یک روز بسیار شاد و دل انگیز بوده است. چه بیرون رفتن ها و ترقه بازی ها و چه منزل ماندن ها و آجیل شب چهارشنبه خوردن ها و شامِ ویژه داشتن ها و غیره… چهره ی مهربان مادرم در این روز که همواره تلاش کرده است تا ما به سنت های آغاز سال نو به شیوه ی ایرانی پایبند بمانیم برایم جلوه ی دیگری از این روز است، روزی که تا انتها در خاطر من مقدس و پاک (همچون آتش فروزان) باقی خواهد ماند.
دیروز (28 اسفند 97) چهارشنبه سوری بود و یک روز بسیار بسیار ویژه برای من در همان دیروز رقم خورد. در نتیجه ی یک سری اقدام انقلابی اشتباه درباره ی جهان بینی در زندگی، از فشار عصبی و روانی سترگی رنج می بردم. روز بنحوی آغاز شد که گویا یکی از بدترین روزهای زندگی من است. همه چیز تلخ، دردآور، آزاردهنده و ترسناک.
آنگاه دوباره با بازگشتن به مسیر جهان بینی دانش محور (عقل و تجربه) مثل همیشه ققنوس وار از آتش و خاکستر و دود جوانتر زاده شدم. با یک «عآح» از نهاد دل، آن چیزی را رقم زدم که شایسته ی من بود. من چندین ساعت قبل تر در بامداد همان روز به دنبال نشانه ای بودم تا بفهمم که مسیر را به درستی طی می کنم و خوشبختانه آن نشانه در زمان درست بر من عرضه شد و چهارشنبه سوری من همچون سال قبلش به چهارشنبه سوری ققنوس تبدیل شد.
12506
عالی