ده توصیه ی دِی دادی برای رهبران جوان:
یک) اگر الگویی پیدا نمی کنید، خودتان همان الگو باشید.
دو) به کسانی که بشکل راستینی شما را دوست دارند، توجه ویژه ای داشته باشید.
سه) دایما نگاه ساختاری به امور نداشته باشید و بیشتر تلاش کنید که در “فراساختار” یعنی جاییکه هنوز جولانگاه دیوانگی و ناشی گری قلمداد می شود، قد علم کنید.
چهار) تاثیرگذاری خود را قربانی مشهوریت و (بدتر از آن) محبوبیت نکنید.
پنج) صاحب یک ایدئولوژی و جهان بینی شخصی برای خود باشید که متشکل از ارزش های راستین، اصول منسجم و رویه های کارا باشد.
شش) با پارادایم حاکم بر جهان همسو باشید اما مسخ آن نشوید.
هفت) دغدغه های اجتماعی داشته و خیر جمعی را تعقیب کنید.
هشت) توجه داشته باشید که در جاییکه کارِ دِلِتان قلمداد نمی شود (یعنی اینکه تلفیق استعدادها، علایق و دغدغه های شما نیست) درخششی نخواهید داشت، پس وقت خود را تلف نکنید.
نه) لازم است که چندین سال بتوسط حوزه ی فعالیتتان تسخیر شوید (تا که یافته ای از آنِ خودتان در آن عرصه دست و پا کنید) و سپس می توانید که آرام آرام به این تسخیرشدگی پایان دهید.
و ده) هشتاد درصد مواقع تِز باشید و حرف های خود را بزنید و بیست درصد مواقع هم آنتی تِز باشید و حرف های دیگران را نقد کرده و بکوبید.
دِی داد
