چنانچه قصد دارید که به خانواده های نیازمند که دچار فقر مزمن هستند از بابت رفع حوایج شان کمک مالی کنید، ترجیحا پول را به مادر خانواده بدهید.
تجربه ی شخصی من و سایر دوستانمان نشان داده است که پدران چنین خانواده هایی معمولا بی مسئولیتند و وجوه دریافتی را یحتمل خرج اتینا و رفیق بازی و این قبیل کارها بکنند.
– دِی داد
پانوشت: فارغ از سیاست و اقتصاد بیمارمان، یکی از علل اصلی فقر مزمن در خانواده ها شُل افزاری و لااُبالی بودن پدر خانواده است که حتی در صورت نداشتن اعتیاد هم التفاتی به مسئولیت های خود در خانواده ندارد.
(اگر می خواهید خانواده ای را دریابید، مادر خانواده را یاری کنید که ایشان معمولا خیلی بهتر می دانند که پول را به چه زخمی از زخم های فرزندان بزنند.)
_______
