(On the Justice of Existence)
هستی عادل است. هستی عادل ایجاب می کند که در این چنین هستی ای، کسی نتواند به کسی ظلم کند. کسی نیز نمی تواند به کسی خوبی کند. هر کس اگر بدی کند به خود بدی کرده است و اگر کسی هم خوبی کند به خود خوبی کرده است.
کسی نمی تواند به کسی ظلم کند و اگر کسی کاری کرد که زشتی آن کار دامن گیر ما نیز شد، آن بدآن معنی است که آن ماحصل عدالت هستی و حداعلی عدالت است.
بدی دیگران در حق ما، بدی آن ها در حق خودشان است و اثر این بدی بر ما، بهترین چیز ممکن برای ماست. شاید بتوان اسم آن را “هدایایی از کل برای جزء” گذاشت. هر چه بر ما بدون اراده ی ما حادث می گردد، خواست هستی عادل بوده و برای ما بهترین است.
تاریخ نگارش: سال 89
هدایایی از کل برای جزء