یکی از اصول علم این است که جنس پرسش ها و جنس پاسخ های مرتبط با آن ها می بایست که متجانس باشد. بعبارت دیگر ما نمی توانیم که پاسخی در برابر یک پرسش ارایه دهیم که از جنس خود پرسش نیست. ما نمی توانیم به یک پرسش ریاضیاتی، یک پاسخ از جنس زیست شناسی ارایه کنیم.
این مسئله ریشه در یک سری اصول عمیق فلسفی در باب تقسیم بندی های معرفتی و منطق مستعمل در گفتمان ها دارد که من در اینجا سعی ندارم که بدآن ها بپردازم، پس بر همین مبنا ادامه داده و نکته ی نوشتار پیش رو را بسط می دهم.
با عنایت به اصل فوق متاسفانه همچنان شاهدیم حتی آن هایی که در ظاهر مطالعات زیادی نیز در باب علوم پایه دارند اما هنوز اشرافی به این اصل موضوعه ندارند. مثلا در پاسخ به پرسش های منطقی به راه خطا رفته و تلاش دارند که جوابی را مثلا در حوزه ی فیزیک دست و پا کنند.
در یک مورد عجیب، فردی در پاسخ به پرسش “آیا یک آفریدگار همه-توان می تواند سنگی را خلق کند که خود قادر به حرکت دادنش نباشد؟” رَهِ افسانه پیش گرفته بود و تلاش می کرد که با نظریات فیزیک نیوتنی در باب حرکت به این پرسش پاسخ دهد!!! متاسفانه ایشان غافل از این بود که این پرسش یک قرائت غیرصوری از یک مسئله ی منطقی – ریاضیاتی است و نه یک پرسش فیزیکی مرتبط با عالم واقع.
عده ای دیگر نیز که متاسفانه سعی می کنند با گفتمان های پرت تری به این دست پرسش ها پاسخ دهند، مثلا ارایه ی تحلیل های روانشناختی از پرسش آرایشگر دهکده در دانش منطق!
لطیفه ای وجود دارد که بخوبی وصف حال این قماش از خام اندیشان است. معلمی از شاگردش می پرسد: 5 تا مرغ داریم، 2 تا را گربه می خورد، چند تا می ماند؟! شاگرد گریه کنان می گوید: گربه حالا جای آن ها را می داند، پس همه را خواهد خورد!!!
11837
