ترکیب “عدد خوشحال” یک ترکیب نادرست است. ترکیب عدد نحس و یا عدد خوش یُمن نیز بطریق اولی ترکیباتی بی معنی و پوچ هستند. این پوچی از آنجایی نشات می گیرد که صفت خوشحال یک کیفیت روانشناختی است و نمی تواند که عدد را (بعنوان یک ابژه ی منطقی – ریاضیاتی) موضوع و یا بهتر است بگویم که موصوف خود قرار دهد.
یکی از قدیمی ترین حوزه های شبه-علوم خرافی مقوله ی Numerology است که اگر بخواهیم بشکل تحت اللفظی آن را ترجمه کنیم، ترجمه ی آن می شود عددشناسی اما ترجمه ی صحیح تر آن عرفان های عددشناختی است. در این گفتمان های باطل تماما سعی می شود که اثبات شود فلان عدد چنین خصلت هایی داشته و یا اینکه از بهمان عدد چه جادوهایی که سر نمی زند!!!
شاید 2500 سال قبل اراجیفی که فیثاغورث در این باب مطرح کرده است تا حدودی توجیه بردار باشند اما امروزه با توجه به تقسیم بندی های جدی علم در حوزه های مختلف این حقیقتا دردآور است وقتی می بینیم آنانی که حتی دارای مدرک PhD (فیزیک کوانتوم!!!) نیز هستند همچنان دلخوش این خزعبلات بوده و در باب آن ها قلم فرسایی می کنند.
اعداد هیچگونه خصلتی جز خصلت عدد بودن ندارند. خصلت عدد بودگی آنچنان خصلت مهمی است که هیچ چیزی بالاتر از آن به ذهن آدمی خطور نخواهد کرد. دادن خصلت های روانشناختی به اعداد چیزی نیست جز سایه انداختن روان آدمی بر صحن و سرای ذهن. سایه ای که نتیجه ای جز تاریکی دید نداشته و سبب ساز خواهد شد که قد و قامت رعنای عدد بخوبی دیده نشود…
11841
بهترین وبسایتی که تاحالا دیدم.ازتون متشکرم