اخیرا که چه عرض کنم، دهه هاست افرادی پیدا شده اند که در خیال کج خودشان بهتر از آینشتاین می دانند که او چگونه نظریات نسبیت خاص و عام را به دست داده است. آنان در سر هم کردن قصه های عرفانی تسلط دارند و تمام زورشان را می زنند که اثبات کنند چنین دستاورد عظیمی در علم قطعا بتوسط شم و شهودهای عرفانی رقم خورده و هر آنکس که صرفا دو پایی در جهان مادی ایستاده باشد، هرگز نخواهد توانست که یافته ای سترگ در علم داشته باشد!!!
صد البته که چنته ی این عزیزان همیشه خالی است و آنچه که دارند چیزی جز خیالات و اوهام نیست اما چند وقتی است که شارلاتان ترین هایشان به ایده ی فراحس و چیزهای مضحک دیگری از این دست متوسل شده تا عده ای نادان تر از خودشان را فریب دهند که نهایتا چند صباحی دیرتر صدای فروافتادن تشت رسوایی شان به گوش دیگران برسد.
فراحس یک واژه ی پوچ و توخالی است. هرآنچه منتهی به یافته های علمی می گردد تماما محصول عقل و تجربه ی بشری است. ما در روش علمی باوری به شم و شهودهای عرفانی نداریم. ما به خلاقیت در حل مسئله قایل هستیم و این عبارات اشاره کننده به هر آن چیزهایی هستند که در همین حیطه ی مادی – رابطه ای وجود آدمی رقم می خورند و هیچ جنبه ی خرافی (عرفانی) ندارند.
سرآخر اینکه برای رد چنین ایده ی مضحکی صرف وقت بیش از این جایز نیست.
11857
