تحقیقات علمی روانشناختی نشان داده اند که افراد دارای اختلالات مرتبط با مسئله ی وسواس، از نظر هوشی دارای ضرایب بالاتری هستند. قاعدتا وسواس یک اختلال اضطرابی است.
هنگامیکه فردی مضطرب می گردد، اضطراب و ترس خود از یک موقعیت را با یک عمل ناسازگار اطفاء می کند و این چرخه آن چیزی است که ما آن را وسواس می نامیم: یک فکر وسواسی، سپس یک عمل جبری در راستای اطفاء آن، سپس پالایش شدن از حس ناخوشایند مزبور؛ دوباره ترس، دوباره عمل جبری و دوباره تکرار…
این چرخه ارتباط مستقیمی با ضریب هوشی فرد دارد. افراد وسواسی افرادی هستند که می توانند به جنبه هایی از چیزها فکر کرده که عمده ی افراد از تفکر بدآن ها عاجزند. اگر کسی مثلا از وسواس پاکیزگی در رنج باشد، قادر است در فکر خود مدل هایی نسبت به این مسئله فراهم آورد که از پیچیدگی های منحصربفردی برخوردار باشند، پیچیدگی هایی که اکثر افراد دیگر حتی توانایی تصور آن ها را در مخیله ی خود نیز نداشته باشند.
او (محض مثال) قادر است که شیر آب را بشکلی خاص در ذهن خود متصور شود. در نگاه وی زوایایی از شیر آب تمیزتر و زوایایی از آن احتمالا کثیف تر باشند. مدل های فکری وی در رابطه با شیر آب از پیچیدگی های بیشتری برخوردارند و این دوباره اشاره به بالاتر بودن ضریب هوشی این افراد می کند. بهرحال باهوش تر بودن عواقبی دلنچسب نیز دارد…
11898
