هر کسی که در راستای خودشناسی گام هایی بر می دارد، در جایی از این مسیر پرپیچ و خم به مجموعه ای از خصلت های ناپسند خود واقف می گردد و قاعدتا بخاطر همان تعالی جویی فطری که در اثرش به خودشناسی مبادرت ورزیده است، قصد خواهد کرد که این صفات نپسندیدنی را ترک گوید.
اما صفات بد معمولا یکی دو تا نیستند و هر یک از ما شاید چندین و چند خصلت نامبارک در خود سراغ داشته باشیم. در این مواقع فرد بعلت سایق های کمالگرایانه اش عزم خود را جزم می کند که از شر تمامی این رفتارهای بد خود را برهاند.
در این هنگام این خیلی محتمل است که چنین کسی بخواهد تمامی این بدی ها را به یکباره از سرای وجودی خود برهاند، اما صدالبته که چنین مسئله ای ناشدنی است. خصلت های بد یک شبِ در ما رشد و نمو نیافته اند که حال بخواهیم بطور لحظه ای و به همان حالت یک شبِ معروف از شر آن ها رها شویم. شاید برای تبری جستن از برخی از این خصایل لازم باشد که همان بازه ی زمانی را که بدآن ها مشغول بوده ایم، لحاظ کنیم.
مهمتر اینکه این عادات نادرست همانطور که در کوتاه مدت حل نمی شوند همگی نیز به اتفاق هم حل و فصل نخواهند شد. فرد کمالجو در این موقعیت ها می بایست اولویت بندی کند. بایستی فهمید که کدام یک دارای اولویتِ بالاتری است. باید سایر بدی ها را موقتا فراموش کرد و فقط به همانی چسبید که مهمتر است و بدین ترتیب در گذر زمان یک به یک به سراغ این دشمنان خانگی رفت…
11902
