جایزه ی نوبل اختراع انسان هاست. دانشگاه کِیمبریج و نفس فارغ التحصیلی از آن اختراع انسان هاست. پول و موقعیت اجتماعی اختراع انسان هاست. خیلی چیزهای دیگری هم که شاید برای عموم مردم جذاب باشند، اختراع انسان ها هستند. چیزهایی که ما اختراع کرده ایم نبایستی که در جایگاهی قرار بگیرند که ما خوشی، آرامش و شادی خود را به آن ها منوط کنیم.
برعکس آنچه که خوشبختی ما لازم است که به آن منوط شود، چیزهای اصیلی بوده که هیچ کدام اختراعی نیستند: دوستی و مودت، خرد و آگاهی، اخلاقیات انسانی و حتی عشق. این ها دقیقا همان چیزهای اصیلی هستند که ما شایسته است که خوشبختی خود را به آن ها وابسته بدانیم.
اگر این دست مقولات را به مجموعه ی ارزش های اصیل حیات خودمان اضافه کنیم آنگاه این شانس را خواهیم داشت که حیات اصیل را نیز تجربه کنیم. با پاسداشت این ارزش ها آنگاه ما در جایگاهی هستیم که نقش ارزش افزوده ی جهان را بازی کرده و بموجبش هرجا که رفته و هرجا که هستیم، آنجا را به جایی بهتر مبدل سازیم.
بارها گفته ام که رسالت انسان تبدیل این جهان به جایی بهتر از قبل است. اگر کسی به ارزش های فوق پی برده و اصول و رویه هایی برای تحقق بخشیدن به آن ها دست و پا کرده و بدآن ها پایبند بماند، آنگاه قادر است که جهان را برای خود و هرکس دیگری به جای دیگری مبدل سازد.
بایستی جوری زندگی کنیم که در هر جایی که هستیم، فارغ از اینکه اطرافیان ما چه کسانی هستند (اینکه آیا لایق بوده یا که خیر) جوری فکر کرده، صحبت کرده و رفتار کنیم که آن فضا با ما جایی بهتر از قبل خود باشد. همین و تمام.
12524
عااااااااالی