نخست، این “زندگی”ست که انسان را می سازد؛ و سپس، آن “انسان” است که زندگی را خواهد ساخت.
– دِی داد
_______
(در شرح عکس و به تاسی از فروغ بزرگ:)
این منم، فردی در آستانه ی فصلی سرد،
لمیده بر گذشته؛
با چشمانی خیره در چشمان آینده،
و با تاجی از زمان بر سر؛
در آغاز میانسالگی اش،
زندگی او را ساخته؛
و او اکنون به دنبال ساختن زندگی است،
با ایمان به آغاز فصل سرد؛
که به اجبار، هرگز شکوفه ای نمی روید،
پاییز و زمستانی لازم است؛
و در پایان این سرما و آن برگ ریزان،
شکوفه ها و میوه ها خواهند رسید؛
فراوان،
با صبر؛
در سکوت،
و پُرتلاش…
_______
پانوشت: از تمامی یاران گرامی ام که در روزهای گذشته به بنده لطف داشتند و زادروز اینجانب را شادباش گفتند، بسیار بسیار سپاسگزارم و این نوشتار را بویژه تقدیم می کنم به آن عزیزانی که – از بابت تعدد پیام ها – فرصت ابراز تشکر شخصی از ایشان فراهم نیامد.
