انسان اساسا فیلسوف (خِرَددوست) است؛ زیرا که طبعا می خواهد بداند و از رهگذر این دانایی بطرز بالنده ای بهتر و بهتر عمل کرده و با کیفیت بالاتری باقی بماند.
همه ی انسان ها فیلسوف به دنیا می آیند و این “فیلسوفِ درون” در تمامی مراحل زندگی با ایشان روزگار به سر می کند؛ هرچقدر هم که از سر جبرهای مکانی و زمانی (و یا جغرافیایی و تاریخی) سرکوب شده و یا اینکه نادیده انگاشته شود.
مهمترین رسالت فلسفه پرسش‌گری است و پرسیدن از پاسخ دادن بسیار مهمتر است زیرا پرسش است که افق می گشاید؛ پرسش کنش است و پاسخ در بهترین حالت فقط نوعی واکنش.
رسالت “فیلسوفِ درون” پرسش کردن است تا در پرتو این پرسش ها راه ها از بیراهه ها مشخص شوند. فیلسوف درون می پرسد تا که هدایت صورت گیرد.
– دِی داد
___
پانوشت: در اینجا، هنگامیکه صحبت از فیلسوف و یا فلسفه می کنم منظورم یک شغل و یا رشته ی دانشگاهی نیست، منظورم انسان به راستین ترین شیوه ی بودن و کنشگری است.
پیام عکس: در پایان امسال، دوباره خشنودم که همچون یک و نیم دهه ی گذشته – در کلاس های فلسفه ی محض و بویژه کاربردی خود – فیلسوف درون بسیاری را در زندگی های شخصی، حرفه ای و اجتماعی شان احیا کرده و قبراق ساخته ام تا که افق گشایی کنند.
(سال جدید نوبت چه عزیزانِ تاثیرگذار دیگری است؟)
برای استعلام دوره ها و ثبت نام از طریق ایمیل زیر با من در ارتباط باشید:
daydaad [at] gmail [dot] com
