مسافران سرزمین دانش می بایست از حضور دیوی در این قلمرو آگاه باشند. دیوی که سخت زشت رو و مهیب الصوت است. این دیو هرازگاهی خود را به پویندگان راه خرد در مکان های مختلف و در اثنای سفر می نمایاند و سعی دارد که با چهره ی زشت خود و صوت انکرالاصوات خویش، ایشان را ترسانده و از این سرزمین به در کند.
بر این مسافران است که فریب رخ پلید و صدای مهیب این مخلوق کریه را نخورند و با شجاعت بیشتری این مسیر را برای رسیدن به پهنه های جدید طی نمایند. راستی، این دیو کیست و چرایی حضورش در سرزمین مقدس دانایی چیست؟ در پاسخ باید گفت که اگرچه این دیو موجودی دوست ناداشتنی است اما حضورش بی خیر نیز نیست.
حضور این دیو در این مملکت باعث می گردد که هر بی سر و پا بی بنیه ای، خاک پاک این قلمرو را با کف پای بویناک و چرکین خویش نیآلاید. حضور این موجود در ظاهر ترسناک باعث می گردد هر آنکس که حاضر نیست آرامش و لذت جویی دایمی خویش را به کناری نهد، با اولین مواجهه با دیو داستان ما قالب تهی کند و قائله را باخته و صحنه را برای جویندگان حقیقی خالی کند.
جستجوگرانی واقعی که اگرچه حضور دایمی این دیو، رنج سفر را برایشان صدها برابر می کند اما بدون ایجاد کاست و خللی در عزمشان همچنان مسیر را پیموده و مرزهای جدیدی را در می نوردند. مرزهایی آنچنان دور و ارتفاعاتی آنچنان رفیع که دیو قصه ی ما یارای همراهی اش نمانده و فرسخ ها از ایشان عقب می ماند. دیو سرزمین دانش تنها به دستان توانمند انسان های دانشمند به دره ی هلاکت سقوط کرده و خواهد مُرد…
