سایبرکُندریا وضعیتی است که در آن فرد به علت دسترسی دائمی به اینترنت و جستجو درباره‌ی علائم بیماری‌های گوناگون به‌طور همیشگی در حال شک و گمان نسبت به وضعیت سلامتی خود بوده و این ترس غیر منطقی را دارد که احتمالاً از فلان بیماری و یا بهمان مرض خاص در رنج باشد.
به‌طور مثال به علت گِزگِز کردن دست و پای خود، جستجویی اینترنتی انجام داده و متوجه می‌شود که مثلاً بیماری ام اس نیز چنین علائمی را ایجاد می‌کند. سپس درباره‌ی بیماری ام اس تحقیق کرده و مطلع می‌شود که از دیگر علائم آن ایجاد حس کرختی در اندام‌هاست و سپس به این نتیجه‌گیری می‌رسد که او به احتمال بالایی ام اس دارد زیرا که علاوه بر گزگز کردن اندام‌هایش تا حدودی نیز از مسئله‌ی کرختی آن‌ها در رنج است.
آن‌گاه دقیقاً از نظر هیجانی و احساسی همان واکنش‌هایی را نشان می‌دهد که یک فرد مبتلا به ام اس پس از فهمیدن بیماری خود (احتمالاً) نشان خواهد داد. مدتی یک افسردگی خفیف توامان با حالات اضطرابی و بی‌خوابی و بی‌اشتهایی را تجربه کرده تا اینکه در اثر گذر زمان و خفیف شدن علائم مزبور که مثلاً می‌توانسته در اثر یک شرایط موقتی بوده باشد، دست از سر این بیماری برداشته و می‌گردد تا علائم یک بیماری خطرناک دیگر را در اینترنت جستجو کرده و در موقعیت مناسب به خود نسبت دهد.
سایبرکندریا که شباهت بسیار زیادی به هیپوکندریا (خودبیمارانگاری) داشته و عملاً بر وزن همان نام ساخته شده است، معمولاً از علائم افسردگی‌های توأمان با اضطراب و وسواس است.
این وضعیت در افراد تنها که به علت سبک زندگی‌‌شان، بیماری می‌تواند که برایشان بسیار گران تمام شود (هم از نظر اقتصادی و هم از نظر سایر جنبه‌های غیراقتصادی) بیشتر است؛ اما لزومی ندارد که در سایر افراد با شرایط متفاوت رخ ندهد.
آدمی ترسی غریزی از بیماری و مرگ دارد و این ترس در صورت فوران کردن در اثر علت‌های جانبی (و در این مثال خاص دسترسی دائمی به اینترنت برای چک کردن علائم بیماری‌ها) می‌تواند منجر به این قِسم اختلال‌ها شود.
۱۲۶۴۷
