نارسیسیسم (خودشیفتگی) در اکثر موارد بشکل منفی ارزیابی می گردد اما در این جا قصد دارم که وجه مثبت آن را مورد واکاوی قرار دهم.
خودشیفتگی اخلاقی آن دست خودشیفتگی است که منجر به افزایش غرور اخلاقی فرد می گردد! غرور اخلاقی آن غروری است که سبب می شود ساخت آگاهی و مدل های شناختی وی آنچنان شکل گیرند که منتهی به افزایش خوشی، آرامش و شادی وی گردند.
……….
هر چیزیکه از درد، رنج و غم آدمی بکاهد، همانا بر خوشی، آرامش و شادی وی می افزاید و آن چیز، چیزی اخلاقی است. اگر خودشیفتگی با توجه به الگوهای شناختی ما این نقش را بازی کند، چرا که خودشیفته نباشیم؟!
