(نوگرایی)
مدرنیسم، نوگرایی، تجددخواهی و یا هر آنچه آن را بخوانیم حقیقتا دیگر در جهان موضوعیت ندارد. جهان خیلی وقت است که پس از عصر روشنگری به کمک افراد اندیشمند، خود را از چنگال سنت ….. خود رهانده است و جهان مدرن را فتح نموده است. پس از مدرنیسم هرچه هست، پُست مدرنیسم است.
پست مدرنیسم اندیشه ای جاودانی می نماید، اما شاید در گذر زمان این خودِ پست مدرنیسم باشد که دوباره به سنتی مبدل گردد که رهایی از آن عصیان دیگری را بتوسط آدمی طلب کند. البته این پست مدرنیسم در آن زمان حتما می بایست اسم دیگری داشته باشد، در غیر اینصورت همان پیشوند پُست یا پَسای آن، اندیشه های پس از خود را خواهد بلعید و جایی برای نگاه های متفاوتِ پس از خود باقی نخواهد گذاشت.
واژه ی پست مدرنیسم یک واژه ی چتری است. واژه های چترگونه همه چیز را تحت لوای خویش قرار می دهند و با این پوششِ حداکثری شان امکان خودی نشان دادن به نوآوری ها را نمی دهند. برای رها شدن از پست مدرنیسم می بایست آن را از یک اصطلاح چترمأب به یک اصطلاح عادی با یک تعریف عملیاتی تبدیل کنیم…
