یکی از شریف ترین فعالیت هایی که هر کس می تواند بدآن مشغول باشد، مسئله ی صیانت از سلامتی جسم و روان است. حصول تندرستی و رواندرستی بشکل طولانی مدت فعالیت ساده ای نیست و آنکس که می خواهد از نظر جسمانی و روانی سالم بماند، می بایست که به ملاحظات فراوانی در عمل پایبند بماند. تلاش برای سالم ماندن در حوزه های جسم و روان برکاتی دارد که دامنه ی تاثیرشان تمامی جنبه های حیات یک فرد را در بر می گیرد.
آنکس که برای تندرستی و رواندرستی خود برنامه ریزی و تلاش می کند، معمولا آنکسی است که سلامت اخلاقی و شخصیتی خود را نیز تضمین می کند. این امکان ندارد که یک فرد ساعی برای سالم ماندن، یک فرد کلاهبردار و یا کذاب باشد. امکان ندارد که ما بخواهیم از نظر روانی فرد سالمی باشیم، اما در زندگی بشکل بی حد و حصری حسود و یا بددهن باشیم. تمامی این تلاش های سلامت جویانه منتهی به یک زیست اخلاقی خواهند شد.
آنکس که سلامتی را دنبال می کند، آن کسی است که از نظر اخلاقی و وسعت روح نیز به درجات عالی می رسد. تحصیل سلامتی در زندگی یک فعالیت مقطعی نیست بلکه با سبک زندگی فرد ارتباط تنگاتنگی دارد. اگر شخصی تلاش کند که مثلا از جسم و روان خود بخوبی مراقبت کند، مطمئنا او فردی است که در ارتباط با با سایر انسان ها نیز بیشتر اهل مدارا بوده و بیشتر به نیازهای دیگران اهمیت می دهد.
آنکس که به دنبال سلامتی جسم و روان است گویا پیرو دین و آئینی است که نهایتا تعالی اخلاقیات فردی و اجتماعی او را نیز تضمین می کند زیرا که بی شک او به سلامت اطرافیانش نیز بها می دهد.
12160
