کابوس گواهینامه (254-010)
اکثر دوستان من در همان سال چهارم دبیرستان برای اخذ تصدیق رانندگی شان اقدام کرده و ظرف یکی، دو ماه موفق به در یافت آن شدند. من خیلی خیلی دیر برای این مهم اقدام کردم و تا آنجاییکه به یاد دارم دانشجوی فوق لیسانس با 24 سال سن بودم که برای نخستین بار در عمرم پشت فرمان اتومبیل نشستم.
احساسات ما، ابری یا آفتابی (253-010)
امسال زمستانِ چندان سردی نداشتیم. اما بارندگی بشکل باران بر سرمان نازل شد اما آنطور که در زمستان، بارش برف را انتظار داریم، تجربه ی برف را نداشتیم. من همواره مخاطب خبرهای هواشناسی هستم. در همین چند وقت گذشته شاهد بوده ام که بعضا پیش بینی وضع هوا اتفاقات عجیبی را برایمان نوید دهد.
مغز روز – قلب شب (252-010)
روز مغز است و شب، قلب. روز موقعیتی است که بایستی بمدد مغزمان به حل مسایل مشغول شده و شب نیز با استراحت، قلب خود را آرامش دهیم. من شخصا از ساعت 12 ظهر لغایت 8 عصر (شب) را «مغزِ روز» و از ساعت 12 نیمه شب لغایت 8 صبح را «قلبِ شب» می دانم. مشخصا زندگی را بنحوی سامان داده ام که کارهای فکری و فعالیت های بدنی ام را در مغز روز و استراحت را نیز در قلب شب داشته باشم.
بررسی نظری مرض کمالگرایی (251-010)
تمامی پدیده های جهان فیزیکی پدیده هایی آشوبناک هستند. آشوب (خائوس) ذاتی هر سیستم این-جهانی است. پیشتر در مقاله ی اصل حدود آشوب اشاره کرده بودم که حدود آشوبناکی یک سیستم متناظر است با میزان عدم قطعیت در شرایط اولیه ی اندازه گیری آن سیستم مزبور.
شوک شب زمستانی دو (250-010)
زندگی کاملا تصادفی و بی خبر ما را غافلگیر می کند. گاهی این غافلگیری چونان یک شوک است که پس از دریافتش برخورد ما با جهان تغییر اساسی می کند. چهار سال پیش در فصل زمستان در یک شب سرد و بادی، زندگی شوکی به من وارد ساخت که اصلا انتظارش را نداشتم.
پرت کننده های حواس (249-010)
پیش می آید که در کشاکش زندگی به انجام یک یا دو فعل در بستره ی زندگی مان اعتیاد پیدا کنیم. مثلا کسی در استفاده از گوشی تلفن هوشمند خود و چک کردن پیام های دریافتی اش معتاد شود. کس دیگری ممکن است به انجام بازی های کامپیوتری و آنلاین اعتیاد پیدا کند و کلی اعتیاد ریز و درشت دیگر که خود مخاطب آگاه مصادیق زیادی را در فکر دارد.
تداعی خاطرات و احساسات (248-010)
گاهی در اثر مواجهه با یک سری از محرک ها حواس در دنیای بیرون (مشتمل بر بوها، مکان ها، رنگ ها، تصاویر، اصوات و غیره) برخی از خاطرات نهفته در ذهن ما دوباره برایمان تداعی می شوند. تداعی خاطرات صرفا به یاد آوردن یک رویداد در گذشته نیست بلکه با هر یادآوری نوعی تداعی احساسی نیز در نهاد ما رقم می خورد.
اصرار بیش از حد (247-010)
این اصلا و ابدا دور از ذهن نیست که یک انسان شریف از سر خیراندیشی و در راستای کمک نمودن به سایرین در جهت نیل به اهدافشان، اصرار بیش از حد کند.
زبان در خدمت رویداد (246-010)
زبان که زبان است اما این بسیار اهمیت دارد که همین زبان یگانه در راستای چه غایاتی باشد. بسیار شنیده ایم که زبان لازم است که در راستای غایات شریف به کار افتد، مثلا اینکه چیزی جز حقیقت نگوید و یا چِه و چِه. من در اینجا به دنبال این قِسم پندها و نصایح نیستم. هدف از این نوشتار اشاره به مسایلی است که زبان می تواند در خدمت آن ها قرار گیرد.
فلسفه ی کاربردی (245-010)
یکی از دوره هایی که شخصا چند سالی است آن را (بیشتر) بشکل خصوصی و یا بعضا کارگاه های نیمه خصوصی و جمعی برگزار می کنم، دوره ی فلسفه ی کاربردی است. فلسفه ی کاربردی یکی از شاخه های جدید دانش فلسفه است. در این حوزه تلاش می شود که نقش فلسفه در زندگی و حرفه ی افراد مورد بررسی قرار بگیرد. فلسفه این امکان را دارد که در زندگی ها و مشاغل ما نقش هدایتگر و کمک کننده داشته باشد.
