عآح و چهارشنبه سوری ققنوس (285-010)
چهارشنبه سوری اگرچه بر اساس تعریف همیشه در شبِ آخرین چهارشنبه (سه شنبه شب) سال رقم می خورد اما تاریخ آن بشکل هرساله فرق می کند. مثلا پارسال چهارشنبه سوری بیش از یک هفته از آغاز سال نو فاصله داشت، اما امسال فقط دو روز! من نزدیک بودن چهارشنبه سوری به پایان سال را بیشتر ترجیح می دهم زیرا که شادی آن به شادی سال نو متصل می شود.
بازه مهم است و نه راس (284-010)
پیشتر در نوشتارهای گوناگونی اشاره کرده بودم که در بحث برنامه ریزی بهتر است که برای بازه ها برنامه ریزی کنیم و نه برای راس ها. مثلا برای خواب شبانه ی خود، اگر مایل هستیم که بمدت حداقل 8 ساعت بخوابیم، این تولرانس و اجازه را به خود بدهیم که در بازه ی یازده شب لغایت یک بامداد به بستر رفته و صبح هنگام نیز در بازه ی بین هفت تا نه صبح از خواب برخیزیم. این نگرش بسیار صحیح تر از آن است که مثلا با خود بگوئیم «من هر شب راس ساعت 11 به بستر رفته و راس ساعت 7 صبح از خواب بلند می شوم».
برداشت ما از عقل و تجربه (283-010)
عقل و تجربه امکاناتی نزد آدمی هستند. عقل محصول تکامل مغز انسان است و آن را می توان رفتار حل مسئله به آن شکلی که در علم رفتارشناسی مورد بررسی قرار گیرد، در نظر داشت. تجربه نیز همان زندگی حواس محور ماست. اینکه حواس پنجگانه ی خود را با جهان بیرونی درگیر ساخته و از سر این درگیری داده هایی را فراهم کرده و متعاقبا رفتارهایی را می آموزیم.
دروازه های خوشبختی (282-010)
پیش می آید که در جریان زندگی، در اثر تفکر و تعمق، به درست بودن مطلبی در زندگی خود واقف می شویم، اما اشتباها عمل به آن فعل درست را به آینده ای نامشخص موکول می کنیم.
فلسفه و وضع بشر (281-010)
مصاحبه ای با اینجانب در باب فلسفه و وضع بشر
کمالِ ناجهانی (280-010)
از ساعت 11 دیشب درگیر سرگیجه، ضعف و حالت تهوع آزاردهنده ای شده ام. علت این مشکل را نمی دانم اما حالاتم شبیه به زمان هایی است که از مسمومیت غذایی رنج می برم. البته جز خوراک خانگی چیز دیگری مصرف نکرده ام و همین بر تعجب من از بروز این کسالت می افزاید.
کمک کنیم (279-010)
کمک به سایرین، کمک به خویشتن است. این را از آن جهت نمی گویم که مثلا در حین کمک به دیگران دچار شادی و بهجت اندرونی شده و این پاداش ما تلقی می شود. نه! این رویکرد اگرچه رویکرد درست و لازمی است، اما رویکردی کافی نیست. من دقیقا به این نکته اشاره دارم که کمک به دیگران، کمک به خودمان نیز تلقی می شود.
اندک اندک (278-010)
من روزانه یک صفحه می نویسم و این نوشتن وقت چندانی از من نمی گیرد، نهایتا یک ربع ساعت. یک ربع ساعت کسر بسیار کوچکی از تمام ساعات بیداری روز است. مدت زمانی که اصلا به چشم نمی آید اما همین اندک زمان در طولانی مدت نقش بسزایی ایفا می کند.
معجزه ی کمک (277-010)
معجزه ی زندگی یکدیگر باشیم. گول ظاهر بعضا شاد دیگران را نخوریم. هر انسانی عمیقا به درک و توجه سایر انسان ها نیاز دارد. ما اگر افلاطون هم باشیم یعنی این دانش و مهارت را داشته باشیم که آسیب های زندگی و سختی های مرتبط با آن را بشکل کاملا موشکافانه مورد واکاوی قرار دهیم، باز اگر در جمعی از انسان ها قرار بگیریم که درگیر رقابت های ناسالم با یکدیگر بوده و یا اصلا همان خودِ خودِ انسان واقعی با تمامی کم و کاستی هایش باشند، دچار به هم ریختگی خواهیم شد.
حرف مُفت (276-010)
در سطح جامعه با افرادی مواجه می شویم که از مشکلات کوچک و بزرگی در زندگی خود رنج می برند. البته که ما نیز از این قاعده مستثنی نبوده و مایی که ایشان را انتقاد می کنیم، خودمان نیز با مشکلاتی در حال دست و پنجه نرم کردن هستیم. بکرات وقت هایی پیش می آید که در سطح روابط اجتماعی (بویژه در ارتباط با غریبه ها) مورد کم لطفی قرار گرفته و بتوسط ایشان قضاوت شده و یا مضروب بی احترامی های کلامی و رفتاری شان شویم.
