نوآوری به چه قیمتی؟! (206-009)
تقریبا یک سالی هست که با کارهای ادبی (بویژه شعر نو) یک شاعر آماتور مستق آشنا شده ام. این شاعر بهرحال طرفداران سنتی خود را داشته و کارهایش با اقبال نسبی در شبکه های اجتماعی همراه است. اما من هرچقدر سعی کرده ام، قادر نبوده ام که کارهای ایشان را درک کنم.
خیلی مراقب باشید (205-009)
پیشتر هم اشاره کرده بودم که حصول کامیابی و یا سقوط در دره ی شکست در بستر زندگی عمدتا در اثر دو، سه کامیابی خُرد و پشت سر هم و یا برعکس آن دو، سه ناکامی متوالی است. افراد، انسان های بی سرپناه و یا اصطلاحا کارتن خواب را می بینند و گمان می کنند […]
تنفس، تفکر و سکوت (204-009)
برای من، مراقبه تنفس، تفکر و سکوت است. گاهی لبخند در حین قدم زدن نیز به این مجموعه اضافه می شود اما این سه اقنوم آن چیزهایی هستند که تکنیک مراقبه ی شخصی من را تشکیل می دهند. برای من غایت مراقبه سکوت است. وقتی سکوت را تمرین می کنی، آنگاه تمام حواست جلب کنش […]
یکپارچگی شخصیت (203-009)
یکپارچگی شخصیت مفهوم جدید و بغایت مهمی در حوزه ی روانشناسی است. یکپارچگی شخصیت که آن را می توان خروجی یک رویکرد منطقی – تجربی نسبت به مقوله ی روان دانست، دلالت کننده بر چارچوبی مشخص در مدیریت کردن کنش ها و واکنش های بینافردی بتوسط آدمی است.
سروتونین و دفع (202-009)
ارتباطات جهاز هاضمه و احوالات روانی انسان یک مسئله ی مستند و مستدل است. تمامی هیجانات روانی تاثیری مستقیم بر کارکرد جهاز هاضمه دارند، از کم اشتهایی و پراشتهایی های عصبی گرفته تا کولیت های عصبی روده ها. یکی از جنبه های مغفول مانده در این زمینه که قصد دارم در اینجا آن را مطرح […]
مراقبه ی تنفس ذهن و لبخند (201-009)
اگرچه دیگر در حال نزدیک شدن به نیمه ی پاییز هستیم، اما آب و هوا در تهران همچنان شبیه به آب و هوای روزهای آخر تابستان است: شب های خنک و جان افزا با نسیمی دل انگیز از سمت کوه های شمالغرب تهران به دشتِ کوهپایه.
دوازده هزار (200-009)
امروز سی ام اکتبر سال هفدهم از هزاره ی سوم تقویم جهانی، دوازده هزارمین روز زندگی من است. دوازده هزار بار روز و شب… دوازده هزار بار خوابیدن و بیدار شدن… دوازده هزار بار آغازیدن و به پایان رساندن… عدد بزرگی است: دوازده هزار! در اینجا قصد دارم که احساس خود را بی پرده یادداشت […]
تنبیه خویشتن (199-009)
سازوکار کلی یادگیری در آدمی بتوسط مکانیسم های خُرد و متعددی تحقق می یابد و یکی از این خُردمکانیسم ها مسئله ی تشویق و تنبیه است. در نحله ی رفتارگرایی روانشناختی، مبحث شرطی سازی ها (کلاسیک و فعال) در ارتباط مستقیم با این قضیه قرار دارد. جاندار (چه آدمی و چه غیرآدمی) با دریافت تشویق […]
رنج و رواقیون (198-009)
زِنو پدر رواقی گری در ساحت فلسفه است. اما رواقی گری چیست؟! در پاسخ به این پرسش، آن بخش از رواقی گری را مدنظر خواهم داشت که تا حد زیادی با مسئله ی اخلاق و رویکردهای نظری و عملی به معنای زندگی مرتبط باشد. رواقیون بر این باور هستند که رنج و غم تا حد […]
جوانی و آرامش (197-009)
در نظریه ی روانکاوی، عمده ی روان رنجوری های دوره ی بزرگسالی به ناملایمات زندگی در دوره ی مهم و سرنوشت ساز کودکی منتسَب می گردد. این مسئله فرد را به یاد زبانزد معروف زبان فارسی که می گوید “خشت اول چون نهد معمار کج، تا ثریا می رود دیوار کج…” می اندازد.
